ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ (FATHER'S ROLE)

Πατέρας και Παιδί ,BLOG FOR FATHER
http://www.acrobase.gr/showthread.php?t=110420
Τα κατωτέρω ούτε λίγο ούτε πολύ ισχύουν και για τους δύο γονείς.
Επειδή όμως οι μαμάδες θεωρούνται δεδομένες. Κι επειδή συνήθως οι μπαμπάδες παραπονιούνται ότι υποτιμάται ο ρόλος τους, θεωρούν ίσως ότι δεν είναι απαραίτητοι, πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν ό,τι και όπως θέλουν χωρίς να "χρεώνονται" το αποτέλεσμα, και διάφορες άλλες αντιλήψεις... τους αφιερώνεται αυτό.
Για την ανάπτυξη των παιδιών σημαντική είναι η ύπαρξη και των δύο γονέων στην οικογένεια. Ο πατέρας έχει το δικό του ξεχωριστό ρόλο και η καλλιέργεια της σχέσης αυτής είναι καθοριστική για την οικογένεια και την ποιότητα ζωής των παιδιών.
Οι περισσότεροι άνδρες δεν είναι προετοιμασμένοι για το ρόλο αυτό, οι δε επαγγελματικές τους υποχρεώσεις και οι στόχοι (επαγγελματικοί ή προσωπικοί) τους απορροφούν ευκολότερα με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται συχνά να θέσουν την οικογένεια στην πρώτη θέση των προτεραιοτήτων τους.
Η ύπαρξη του πατέρα στην οικογένεια πρέπει να είναι ουσιαστική με συμμετοχή σε όλες της πτυχές της ζωής των παιδιών. Μια ουσιαστική σχέση όμως απαιτεί χρόνο με τα παιδιά, όπως και με κάθε παιδί ξεχωριστά. Είναι σημαντικό για το παιδί να του αφιερώνεται κάποιος "ιδιαίτερος" χρόνος, τελείως δικός του, όπου θα μπορεί να "ξεδιπλωθεί" και να εκφράσει/συζητήσει τα δικά του προβλήματα και προβληματισμούς.
Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που χρειάζεται να κάνει ένας πατέρας για τα παιδιά του, είναι να αγαπά τη μητέρας τους, και ακόμη και στην περίπτωση διαζυγίου να σέβεται την προσωπικότητα και την παρουσία της.
Ο πατέρας οφείλει να φροντίζει και να προσέχει την υγεία του για να είναι σε θέση να φροντίζει και να προστατεύει τα παιδιά του.
Συνοπτικά λοιπόν, ο πατέρας που επιθυμεί να καλλιεργεί τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τα παιδιά του, κάνει τα ακόλουθα:
1. Αντιλαμβάνεται τη μεγάλη σημασία που έχει ο ίδιος για το μέλλον των παιδιών του, τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους και τις αξίες που θα έχουν για όλη τους τη ζωή.
2. Βάζει σε προτεραιότητα την οικογένειά του την οποία και προστατεύει ανάλογα.
3. Δίνει χρόνο στα παιδιά του, όπως και σε κάθε παιδί χωριστά, τόσο σε δραστηριότητες ψυχαγωγίας όσο και στη διδαχή διαχρονικών αξιών όπως η οικογένεια, η εργασία, η τιμιότητα, η εμπιστοσύνη, η πίστη, η αξία των διαπροσωπικών σχέσεων - δηλαδή αξίες σταθερές.
4. Αγαπά τη μητέρα των παιδιών του και σε περίπτωση διαζυγίου σέβεται την προσωπικότητα και τις διαπροσωπικές σχέσεις.
5. Προσέχει την υγεία του ώστε να είναι σε θέση να προσφέρει στα παιδιά του.
Σημειωτέον ότι τα παιδιά που για οποιοδήποτε λόγο - χωρισμός, θάνατος, μονογονεϊκή οικογένεια, κλπ - μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία του πατέρα, διατρέχουν περισσότερους κινδύνους σε σύγκριση με άλλα παιδιά.
Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως όσα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς πατέρα θα παρουσιάσουν οπωσδήποτε προβλήματα, όμως τα παιδιά αυτά έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα, κυρίως λόγω έλλειψης ενός υπαρκτού "αντρικού" προτύπου - κάτι που έχει ανάλογες επιπτώσεις και στα δύο φύλλα παιδιών.
Πηγή: Medlook
Κάποτε έλεγα θυμάμαι "καλύτερα με έναν κακό πατέρα παρά χωρίς καθόλου πατέρα"

ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ
http://www.babyspace.gr/Article/being-new-dad/224-665.html
Η πατρότητα αλλάζει την ζωή του άνδρα και φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα του!
Πρώτα πατέρας, μετά σύντροφος!
Οι ερευνητές Phil and Carolyn Cowan από το πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια ζήτησαν από ένα μεγάλο αριθμό ανδρών να ζωγραφίσουν ένα κύκλο και να τον χωρίσουν σε ενότητες, κάθε μια από τις οποίες θα αντιστοιχούσε στους διάφορους τομείς της ζωής τους. Ο επιμέρους διαχωρισμός θα έπρεπε να γίνει βάσει της σημασίας που αποδίδει ο καθένας σε κάθε τομέα της ζωής του. Σύμφωνα με αυτόν τον διαχωρισμό λοιπόν, οι άνδρες χωρίς παιδιά θεωρούσαν πιο σημαντικό τομέα της ζωής του τον τομέα: «Σύντροφος». Οι νέοι μπαμπάδες από την άλλη, είχαν περιορίσει τον μέχρι πρότινος δημοφιλή τους τομέα, τον «Σύντροφος», σε ένα μικρό κομμάτι του κύκλου και είχαν δώσει περισσότερη έκταση, άρα έμφαση στον τομέα: «Πατρότητα».
Εκτός από αυτή την έρευνα, διάφορες άλλες έχουν καταδείξει τις αλλαγές που συμβαίνουν σε έναν άνδρα, αφού γίνει πατέρας.
Αυτοπεποίθηση και περηφάνεια
Η καλή σχέση του παιδιού με τον πατέρα βοηθάει και τους δυο να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και να βελτιώσουν την αυτοεικόνα τους. Ο πατέρας θα κάνει το παιδί του να σταματήσει να κλαίει, θα το κάνει να γελάσει, θα του μάθει ποδόσφαιρο ή ποδήλατο, θα το μυήσει σε καινούριες, εντελώς πρωτόγνωρες εμπειρίες. Αυτό το ταξίδι στη γνώση ωφελεί όχι μόνο το παιδί, αλλά και τον ίδιο τον πατέρα που αισθάνεται περήφανος για όσα έχει καταφέρει. Κάθε επίτευγμα του παιδιού είναι για τον πατέρα η επιβεβαίωση ότι οδεύει σωστά στον δρόμο της πατρότητας. Για ένα τουλάχιστον διάστημα, το παιδί θα έχει τα ίδια γούστα στην μουσική, τις ταινίες, την τέχνη, το φαγητό με τον πατέρα του. Πολλές από αυτές τις προτιμήσεις θα αλλάξουν στην πορεία καθώς το παιδί μεγαλώνει. Στο μεταξύ όμως, αυτή η ταύτιση είναι που θα γεμίσει τον πατέρα ενθουσιασμό, περηφάνεια και αυτοπεποίθηση.
Υπομονή και χιούμορ
Λάθη στη σχέση του πατέρα με το παιδί του γίνονται πάντα. Το μυστικό είναι, ο ενήλικας της παρέας, δηλαδή ο πατέρας να επιστρατεύσει το χιούμορ του ως μέσο χειρισμού των καταστάσεων. Σύμφωνα με έρευνες, οι μπαμπάδες, για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, να ξεπεράσουν τα εμπόδια που αναπότρεπτα επιφέρει η πατρότητα και προκειμένου να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που γεννά το μεγάλωμα ενός παιδιού, ανακαλύπτουν τις κρυφές πηγές θάρρους που υπάρχουν μέσα τους. Αυτή η διαδικασία τους κάνει ακόμη πιο αποτελεσματικούς στη δουλειά τους, στη σχέση με τους συναδέρφους τους, αλλά και σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής τους ζωής. Μαζί με την υπομονή, βελτιώνεται και η αίσθηση του χιούμορ του νέου μπαμπά, με οφέλη τόσο για την καθημερινότητα του νέου μπαμπά, όσο φυσικά και για τη σχέση του με το παιδί του. Το γέλιο εξομαλύνει τις καταστάσεις, μας δίνει το χρόνο να λειτουργήσουμε με ψυχραιμία, άρα πιο αποτελεσματικά. Και το σημαντικότερο; Επιλέγοντας το χιούμορ, αντί για οποιοδήποτε...σκληροπυρηνικό μέσο αντιμετώπισης της δύσκολης στιγμής, διδάσκουμε στο παιδί ότι τα λάθη είναι για τους ανθρώπους!
Ευέλικτη σκέψη
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, μαζί μεγαλώνει και η εμπειρία που αποκομίζει ο πατέρας από το νέο του ρόλο. Το μυαλό εκπαιδεύεται, ώστε να κάνει τις σωστές σκέψεις, τις σωστές επιλογές και τις κατάλληλες ενέργειες ανάλογα με την κατάσταση που καλείται να αντιμετωπίσει. Η πατρότητα εκπαιδεύει το νέο πατέρα να μπορεί να δει όλες τις πιθανές παραμέτρους ενός θέματος που αφορά στο παιδί του και τη σχέση του με τον ίδιο. Όλη αυτή η διαδικασία είναι προφανές ότι έχει ποικίλα οφέλη που δεν περιορίζονται μόνο στη σχέση του πατέρα με το παιδί!
Ξαναζώντας την παιδική ηλικία
Η πατρότητα φέρνει το νέο μπαμπά πιο κοντά στους δικούς του γονείς και κυρίως στον δικό του πατέρα. Πολλοί νέοι μπαμπάδες αναφέρουν ότι αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ενηλικίωση που φέρνει η πατρότητα. Οι σχέσεις εξομαλύνονται, συσφίγγονται, τυχόν λάθη του παρελθόντος ξεπερνιούνται, συναισθήματα που δεν είχαν εκφραστεί απελευθερώνονται και η ευρύτερη οικογένεια συνήθως αποκτά νέο δέσιμο. Άλλοι νέοι μπαμπάδες δηλώνουν ότι, στην προσπάθειά τους να έχουν καλύτερη σχέση με το παιδί τους, μπαίνουν στη διαδικασία να βελτιώσουν πρώτα τη σχέση με τον δικό τους πατέρα. Αυτή η διαδικασία έχει έντονο το στοιχείο της προόδου. Ο νέος μπαμπάς θέλει να μάθει περισσότερα στο παιδί του από όσο θεωρεί ότι διδάχτηκε ο ίδιος από τον δικό του, να είναι κοντά στο παιδί του, να το καταλάβει, να του παρασταθεί και να το συντρέξει πολύ περισσότερο από ότι έκανε ο δικός του μπαμπάς. Η σχέση του νέου μπαμπά με τον δικό του πατέρα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση του με το μικρό της τρίτης στη σειρά γενιάς. Συχνά, οι νέοι μπαμπάδες, στην προσπάθειά τους να τα καταφέρουν με το παιδί τους και να αποφύγουν τα λάθη του παρελθόντος, φορτίζονται με άγχος και αγωνία. Αυτό που συμβουλεύουν οι ψυχολόγοι ωστόσο είναι ψυχραιμία. Όσο και αν η σχέση μας με τους γονείς μας επηρεάζει τη σχέση που θα διαμορφώσουμε με τα παιδιά μας, η επιρροή που ασκούμε εμείς ως γονείς είναι τεράστια. Ακόμη και οι μπαμπάδες εκείνοι που είχαν τη χείριστη σχέση με τους δικούς τους μπαμπάδες, στην πορεία αποδείχτηκαν ικανοί να κρατήσουν από αυτή τη σχέση μόνο τα καλά στοιχεία και να πορευτούν με το παιδί τους, με τον δικό τους τρόπο. Ερευνητές έχουν βρει ότι άνδρες των οποίων οι μπαμπάδες ήταν απόμακροι ή αδιάφοροι, ανέπτυξαν πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά τους παρέχοντάς τους τα απαραίτητα σε επίπεδο κοινωνικό, συναισθηματικό, μορφωτικό κλπ. Νέοι μπαμπάδες που ως παιδιά μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον με απειλές, φόβο, βία από τον μπαμπά τους, μεγαλώνοντας και αφού έγιναν οι ίδιοι γονείς «δούλεψαν» πολύ τις αδυναμίες που κουβαλούσαν από τη δική τους παιδική τους ηλικία και κάθε άλλο παρά τις κληροδότησαν στα παιδιά τους.