ΠΑΤΕΡΑΣ - ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ

ΝΕΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΛΕΕΙ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:
http://www.yupi.gr/gossip/c14348/Odysseas_Papasphliopoylos.html
Η πατρότητα

«Η πατρότητα με έχει μετακινήσει. Δεν είμαι πια εγώ το κέντρο του κόσμου. Υπάρχει κάποιος άλλος που είναι πιο σημαντικός από μένα και αυτό είναι ανακουφιστικό. Δεν σκοτίζομαι τόσο πολύ πια για τα προβληματάκια μου. Υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθώ από το να προσπαθώ να επιβεβαιώσω τον εγωισμό μου. Ελπίζω στο μέλλον να είναι ακόμα πιο έντονο αυτό το συναίσθημα».

ΣΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΕΝΤΟΝΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, Η ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ 10:
http://www.facebook.com/topic.php?uid=80743457484&topic=8866


ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ

http://forum.focusmag.gr/viewtopic.php?f=18&t=63
Ζούμε σε μία κοινωνία καταναλωτική, με το θεσμό της οικογένειας να βρίσκεται σε κρίση. Αφενός μεν η δομή της οικογένειας έχει αλλάξει, καθώς μιλάμε πια για πυρηνική οικογένεια, που συνεπάγεται έλλειψη υποστηρικτικού δικτύου (συγγενείς, φίλοι), αφετέρου δε οι γυναίκες χειραφετήθηκαν, διεκδίκησαν και κατοχύρωσαν νομικά το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή των ρόλων των δύο φύλων, μέσα στην οικογένεια. Οι συζυγικές εντάσεις και συγκρούσεις, το άγχος και η κατάθλιψη, οι επιπτώσεις στα παιδιά λόγω παραμέλησης, τα διαζύγια έχουν αυξηθεί και αποτελούν συχνό φαινόμενο στις δυτικές κοινωνίες.
Μπροστά στον εμφανή κίνδυνο που απειλεί με κατάρρευση το θεσμό της οικογένειας και ταυτόχρονα θέλοντας να εξασφαλίσουν την ίση παροχή ευκαιριών στα δύο φύλα στο χώρο εργασίας που θα συμβάλλει στην επαγγελματική τους ανέλιξη, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προωθούν πολιτικές με στόχο την επίτευξη «συμφιλίωσης/εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής». Ο όρος αναφέρεται στην ισόρροπη συμμετοχή του άνδρα όσο και της γυναίκας» στις οικογενειακές ευθύνες, κατά τρόπο ώστε να επιτρέπεται σε αμφότερους να ανταποκρίνονται στο μέτρο του δυνατού στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Η καινοτομία της προσπάθειας αυτής έγκειται στο ότι η συμφιλίωση αφορά και τον άνδρα, καθώς αναγνωρίζεται η βαρύνουσα σημασία του ρόλου του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών και την οικιακή εργασία.
Στη προβιομηχανική κοινωνία, ο πάτερ φαμίλιας ήταν η κεφαλή των αγροτικών οικογενειών, ο πατριάρχης που καθόριζε τη μοίρα όλων των μελών της οικογένειας και αυτό το καθόριζαν άγραφοι νόμοι και κανόνες εξουσίας. Με το πέρασμα στη βιομηχανική κοινωνία, οι άνδρες απομακρύνθηκαν εντελώς από το νοικοκυριό και δεν είχαν πλέον να φροντίσουν για την εσωτερική παραγωγή και την αυτοσυντήρηση της οικογένειας. Αντιθέτως, κέρδιζαν το ψωμί της οικογένειας ως εργάτες ή υπάλληλοι στη νέα αγορά εργασίας. Ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια περιορίστηκε μόνο σε κάποιες στιγμές της ζωής του παιδιού του, δηλαδή όταν επρόκειτο να του υποδείξει τις πρέπουσες συμπεριφορές, να του δώσει τη σωστή αγωγή ή να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον του. Η ευθύνη της καθημερινής φροντίδας των παιδιών βαραίνει αποκλειστικά τη γυναίκα, που γίνεται ο «άγγελος» του σπιτιού.