Book - Livre - Βιβλίο για τους άνδρες απο Κεμπέκ

QUI SONT CES HOMMES HEUREUX ?

L'homme, l'amour et le couple.
Format pdf : http://optionsante.com/Comm_hommesGeneral.pdf
Ce que tout homme devrait savoir sur les femmes.
(Québec, 27 décembre 2010) • Les Éditions Option Santé et le psychologue Yvon Dallaire sont fiers de vous annoncer la sortie du troisième tome d'une trilogie sur le bonheur conjugal : "Qui sont ces hommes heureux ? L'homme, l'amour et le couple". Disponible en librairie.

χρονια πολλά από γαλλική εφημερίδα:

http://www.ladepeche.fr/article/2010/12/28/978933-Faire-pipi-dans-un-virage.html#xtor=EPR-1

MERRY - X - MAS ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

http://ak.imgag.com/imgag/product/preview/flash/bws8Shell_fps24.swf?ihost=http://ak.imgag.com/imgag&brandldrPath=/product/full/el/&cardNum=/product/full/ap/3166187/graphic1

ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΤΗ ΧΑΝΘ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟ 2010.

ΕΠΟΜΕΝΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ, ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ.

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ: 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011

ΕΥΡΟ-ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΤΑ ΓΑΛΛΙΑΣ

http://stathmoskos.gr/columns/stasi-epikoinonia/1647-----------aix-en-province----

Άλλο ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα το οποίο αναδεικνύει ο Νίκος Σπιτάλας Πρόεδρος του ΣΥΓΑΠΑ. Είναι χρήσιμο να τον πλαισιώσουμε όλο και περισσότεροι.

Να σταματήσει η εγκληματική ενέργεια της αποξένωσης των παιδιών από τον έναν ή τον άλλο γονέα. Τι και αν χώρισαν οι γονείς; Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο.

Καταδικάστηκε το Γαλλικό κράτος για αρνησιδικία από το Εφετείο της Aix en Province σε υπόθεση οικογενειακού δικαίου από μητέρα αποξενωμένη για 16.... χρόνια από τα παιδιά της. Προηγούμενα, η ίδια είχε... προσφύγει σε Ευρωπαικό δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπου είχε επίσης δικαιωθεί, στις 20 Απριλίου 2006 (υπόθεση Plasse-Bauer: n°21324/02). Η τελευταία φορά που είδα τα παιδιά μου, ήταν μεταξύ 6 και 16 ετών. Τέσσερα παιδιά του είναι τώρα 16 χρόνια μεγαλύτεροι. Η Michelle Olivieri-Bauer, την Τρίτη 18-5-10, επιτέθηκε στην κυβέρνηση για «παραπτώματα» πριν από το Εφετείο του Aix-en-Provence. Ο λόγος; Είχε στερηθεί των τεσσάρων παιδιών της, τρία κορίτσια και ένα αγόρι εδώ και πολλά χρόνια, παρά το δικαίωμα πρόσβασης που είχε χορηγηθεί από το δικαστήριο.

«Η Δικαιοσύνη όφειλε να διατηρήσει τις σχέσεις ανάμεσα στα παιδιά μου και σ’ εμένα. Δεν το έχει κάνει, και αυτό είναι πολύ σοβαρό. Περιμένω από τους δικαστές να αναγνωρίζουν το σφάλμα τους. Σκότωσαν την οικογένειά μου. Θα πεθάνω χωρίς να βλέπω τα παιδιά μου και χωρίς να γνωρίζω τα εγγόνια μου. Έχασα τα πάντα, "η Michelle ήταν απελπισμένη Olivieri- Bauer, στο μικρόφωνο της Europe 1.

Το 1993, μια διαδικασία διαζυγίου κινείται μεταξύ Michelle Olivieri-Bauer και του συζύγου της. Ο πατέρας παίρνει τα παιδιά από το σχολείο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το Court of Appeal επιβεβαιώνει την απόφαση της Ορλεάνης το 1994 και χορηγεί δικαίωμα επικοινωνίας με τη μητέρα για τα δύο παιδιά της που ήταν ακόμα ανήλικοι, σε ένα σημείο συνάντησης με την παρουσία ενός τρίτου. Μια δικαστική απόφαση που παρέμεινε νεκρό γράμμα.

Η ΕΣΔΑ δίνει δικαίωση.

Αφού έκανε αρκετές διαδικασίες (μηνύσεις, κτλ) για την παρεμπόδιση επικοινωνίας κατά του πρώην συζύγου της, η Michelle Bauer, Olivieri αποφάσισε να υποβάλει αναφορά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στις 28 Φεβρουαρίου 2006, το Ευρωπαϊκό δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της, θεωρώντας ότι το γαλλικό υπουργείο Δικαιοσύνης είχε διαπράξει «βαρύ παράπτωμα από την αδυναμία του να προστατεύσει το δικαίωμά της στην οικογενειακή ζωή».

Ελλείψει οποιασδήποτε αντίδρασης από την πλευρά της δικαιοσύνης, η Michelle Olivieri- Bauer αποφάσισε να ασκήσει προσφυγή κατά του κράτους για αμέλεια. Το δικαστήριο της Τουλόν αρνήθηκε το αίτημά της πριν από ένα χρόνο και η υπόθεση δικάστηκε από το Εφετείο της Aix en Provence.

Γονική αποξένωση;

"Η Δικαιοσύνη δεν έχει εκπληρώσει την αποστολή δημόσιας υπηρεσίας της διαφύλαξης της σχέσης μεταξύ γονέων και παιδιών και τους οικογενειακούς δεσμούς σε γενικές γραμμές», δήλωσε ο δικηγόρος της μητέρας, η κα Christine Ravaz, του δικηγορικού συλλόγου της Τουλόν. Η Michelle Olivieri-Bauer προχωρά περαιτέρω και αναφέρει το σύνδρομο γονικής αποξένωσης εις βάρος των παιδιών της. Ο Συνήγορος για το κράτος, ο κ. Peter Conte τάχθηκε υπέρ της παραγραφής των πραγματικών περιστατικών.

Η απόφαση αυτή ελήφθη στις 18 Μαΐου Εν τω μεταξύ, η Michelle Olivieri-Bauer έκανε πρόσκληση στα παιδιά της: "Είμαι ακόμα ζωντανή, σας περιμένω και σας αγαπώ."

Αποτελεί μια υπόθεση που θα δημιουργήσει προηγούμενο για  τα παιδιά, που αντιμετωπίζουν  το πρόβλημα αποξένωσης από τον ένα η τον άλλο γονιό.

ΙΤΑΛΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ: DADDY'S PRIDE-GRUPPO STORICO ROMANO

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΤΗ ΧΑΝΘ: 1-8-15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010

ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ ΧΑΡΗΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ: ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ

Η επίδραση του διαζυγίου στον ψυχισμό του παιδιού

Στεφανάτος Χαράλαμπος , Ψυχολόγος Msc (τηλ. 6973948675)

Οι έρευνες των τελευταίων δέκα χρόνων, χρησιμοποιώντας περισσότερο εξελιγμένη μεθοδολογία, δείχνουν ότι παρά το γεγονός πως τα παιδιά χωρισμένων γονέων έχουν μεγαλύτερα προβλήματα προσαρμοστικότητας από αυτά των ακαίρεων οικογενειών, οι διαφορές είναι λιγότερο ξεκάθαρες από ότι έδειχναν παλιότερες έρευνες. Παρόλο που οι πιο πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά χωρισμένων γονέων προσαρμόζονται καλύτερα από ότι πιστεύαν οι επιστήμονες παλιότερα είναι γεγονός ότι τα παιδιά αυτά έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα προσαρμοστικότητας, αν και ομολογουμένως είναι συχνά δύσκολο να απομονοθούν οι αναρίθμητοι παράγοντες που μπορεί να επηρρεάσουν ένα παιδί που βιώνει την εμπειρία ενός διαζυγίου και κατά συνέπεια να μελετηθούν πιο διεξοδικά. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά χωρισμένων γονέων συχνά βιώνουν μικρότερη οικονομική σταθερότητα, παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν εκτεταμένη χρήση αλκοόλ και να καπνίζουν, να έχουν χειρότερες επιδόσεις στο σχολείο, και μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στη μετέπειτα ενήλικη ζωή τους, αν και το τελευταίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις χαμηλές επιδόσεις τους στο σχολείο. Παράγοντες που μπορεί να επηρρεάσουν την ικανότητα του παιδιού να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται μετά το διαζύγιο είναι η ηλικία του παιδιού, το χρονικό διάστημα που πέρασε από το διαζύγιο, η οικονομική ασφάλεια, το είδος και το μέγεθος της γονικής διαμάχης και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το παιδί από τους γονείς του. Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι στο 50% των περιπτώσεων παιδιών που παρουσίασαν προβλήματα προσαρμοστικότητας, τα οικονομικά προβλήματα έπαιξαν τον πιο σημαντικό ρόλο.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η γονική διαμάχη διαδραματίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Η χρόνιες άλυτες διαμάχες μεταξύ των γονέων έχουν συνδεθεί με μεγαλύτερη συναισθηματική ανασφάλεια για τα παιδιά. Αντιθέτως, όταν οι γονείς λύνουν τις διαφορές τους με διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς αντί να χρησιμοποιούν φραστικές επιθέσεις, ο φόβος, η ανησυχία και τα άλλα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει το διαζύγιο σε ένα παιδί μειώνονται.

Μάλιστα οι έρευνες δείχνουν ότι οι οικογενειακές διαμάχες κατά τη διάρκεια του γάμου έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στον ψυχισμό του παιδιού από ότι οι διαμάχες κατά τη διάρκεια ή μετά το διαζύγιο. Πιο συγκεκριμένα, η συχνότητα και η σοβαρότητα των καυγάδων φαίνεται να διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο. Για παράδειγμα, τα παιδιά που ζουν σε οικογένειες όπου υπάρχουν έντονες και συχνές διαμάχες είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα στο σχολείο και προβλήματα συμπεριφοράς γενικότερα, συμπεριλαμβανομένων: ανυπακοή, επιθετικότητα, χαμηλή αυτοπεποίθηση, αντικοινωνική συμπεριφορά και κατάθλιψη. Αλλά και οι ενήλικες που μεγάλωσαν σε περιβάλλον με συχνές οικογενειακές διαμάχες έχουν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν κατάθλιψη και άλλες ψυχικές διαταραχές σε σύγκριση με αυτούς που μεγάλωσαν σε πιο υγειές οικογενειακό περιβάλλον. Επιπλέον, οι γονείς που μαλώνουν έντονα και συχνά είναι λιγότερο τρυφεροί απέναντι στα παιδιά τους, συχνά τα αγνούν, είναι περισσότερο αυστηροί σε θέματα πειθαρχίας, είναι πιο πιθανό να μην αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ανατροφή τους, και παρουσιάζουν συχνότερα κατάθλιψη. Κάποιοι τρόποι για να προστατευτούν τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογενειακό περιβάλλον με έντονους και συχνούς καυγάδες μεταξύ των γονέων συμπεριλαμβάνουν μία καλή σχέση με έναν από τους δύο γονείς ή κάποιο κοντινό μέλος της οικογένειας που έχει ενεργό ρόλο στην ανατροφή του, η συμπαράσταση από τα αδέρφια και τους συνομίλικους, και η γονική στρογή.

Στην περίπτωση που οι διαμάχες αυτές ή άλλοι λόγοι οδηγήσουν σε διαζύγιο, έχουν εντοπιστεί κάποιοι παράγοντες που μπορούν να συνεισφέρουν στην ομαλότερη προσαρμογή του παιδιού στη νέα κατάσταση. Πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να παρέχουν στο παιδί συναισθηματική συμπαράσταση, να παρακολουθούν τις δραστηριότητές του, να διατηρούν ένα καλό επίπεδο πειθαρχίας, και να έχουν προσδοκίες ανάλογες με την ηλικία του. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να διατηρούν επαφή με τον γονέα που είναι εκτός σπιτιού και να υπάρχει όσο το δυνατόν μικρότερη γονική διαμάχη. Η μικρή γονική διαμάχη μετά το διαζύγιο έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να παρουσιάζουν λιγότερα συναισθηματικά προβλήματα και λιγότερο προβλήματική συμπεριφορά. Όσον αφορά την επαφή με το γονέα που μένει εκτός σπιτιού, και πιο συγκεκριμένα το πατέρα, η ποιότητα των επισκέψεων έχει βρεθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχική υγεία και καλή διάθεση του παιδιού. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά χωρισμένων οικογενειών των οποίων οι πατεράδες βοηθάνε με τα μαθήματα του σχολείου, ακούνε τα προβλήματά τους και τους παρέχουν συναισθηματική στήριξη παρουσιάζουν μικρότερα προβλήματα συμπεριφοράς και έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο. Η από κοινού επιμέλεια των παιδιών από τους γονείς έχει ως αποτέλεσμα συχνότερες επισκέψεις από τον πατέρα, καλύτερη οικονομική σταθερότητα για το παιδί και γενικότερα περισσότερο ευτυχισμένα και καλύτερα προσαρμοσμένα παιδιά. Τέλος, σημαντικοί παράγοντες για την καλύτερη προσαρμογή του παιδιού στην κατάσταση που διαμορώνεται μετά το διαζύγιο είναι η ψυχολογική κατάσταση των γονέων και η ποιότητα της σχέσης του γονέα με το παιδί. American Psychological Association.επιμέλεια Στεφανάτος Χαράλαμπος

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ - ΓΟΝΕΙΣ

Στη Σουηδία, το κέντρο προστασίας δικαιωμάτων των παιδιών θεωρεί σημαντική την κοινή επιμέλεια και επιθυμεί να αλλάξει ο νόμος.

(Mετάφραση από Αθανασία Φούρλα-κάτοικο Σουηδίας, μέλος ΣΥΓΑΠΑ)

Οι γονείς που συζούν χωρίς να είναι παντρεμένοι θα πρέπει να έχουν αυτόματα κοινή επμέλεια των παιδιών τους όπως τα παντρεμένα ζευγάρια. Αυτό υπογραμμίζει το κέντρο προστασίας δικαιωμάτων των παιδιών  Barnombudsmannen (BO) στην ιστοσελίδα του. Όταν ένα παντρεμένο ζευγάρι αποκτά παιδιά η κοινή κηδεμονία απονέμεται αυτόματα. Εως τώρα, σε πολλά ζευγάρια που συζούν χωρίς να είναι παντρεμένα, η κηδεμονία απονέμεται στην μητέρα.  Το ΒΟ θεωρεί ότι η κοινή κηδεμονία είναι σημαντική βασική αρχή και θέλει να αλλάξει το νόμο ώστε τα ζευγάρια που συζούν να έχουν την ίδια αντιμετώπιση στο θέμα της κηδεμονίας με τα παντρεμένα ζευγάρια. Επιπλέον, ο BO θεωρεί ότι είναι σημαντικό ο ένας γονέας να μπορεί να έχει μόνη κηδεμονία στην περίπτωση ακαταλληλότητας του άλλου γονέα. Στη Σουηδία υπάρχουν σήμερα περίπου 400.000 παιδιά που οι γονείς τους συζούν χωρίς να είναι παντρεμένοι. 

Ο ΣΥΓΑΠΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΟΛΙΤIKΕΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥΣ

ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΓΑΠΑ 

ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ

Οι υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, μέλη του ΣΥΓΑΠΑ, ο Πρόεδρος Νίκος Σπιτάλας στο Δήμο Δράμας, η Ελένη Εμπορίδου στο Δήμο Θεσσαλονίκης, ο Νίκος Μαρκάτος στην Περιφέρεια B.Αττικής (Δημαράς), ο Παναγιώτης Τριβέλλας στα Βρυλλήσια Αττικής  και ο Σωτήρης Αργυρόπουλος στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης (Δήμος Παύλου Μελά), άνθρωποι με ήθος και με πλούσια κοινωνική δράση, κάνουν ένα βήμα παραπάνω.Προτείνουν τη λειτουργία Γραφείου και ουσιαστικά τη θεσμοθέτηση του Οικογενειακού Διαμεσολαβητή στο Δήμο που ανήκουν, για τα Διαζευγμένα και για τα εν διαστάσει ζευγάρια, ενός θεσμού που έχει εφαρμοστεί σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου με θετικά αποτελέσματα τόσο για τους γονείς όσο και για την ψυχολογία των παιδιών.

Η πιλοτική λειτουργία ενός τέτοιου θεσμού από ειδικούς επιστήμονες με τη στήριξη του ΣΥΓΑΠΑ, καθώς και οι παράλληλες υποστηρικτικές κοινωνικές δράσεις που μπορεί να αναλάβει ο Δήμος για τους πολίτες του πάνω στα ζητήματα αυτά, είναι σίγουρο πως θα συμβάλλει αποφασιστικά στην αλλαγή νοοτροπιών, καθώς και στην πίεση προς την κεντρική εξουσία για την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου. Λευτέρης Αϋφαντής

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: 

http://gonis-sygapa.blogspot.com 

http://sygapadramas.blogspot.com/

http://www.facebook.com/note.php?note_id=454100772892&id=1574906707

ΓΟΝΙΚΗ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ: 

ΓΡΑΨΤΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ:

http://kids.in.gr/article/?aid=1231056451

ΑΓΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΔΙΧΩΣ ΠΑΤΕΡΑ

Όταν το αγόρι μεγαλώνει χωρίς πατέρα
http://www.vita.gr/html/ent/056/ent.2056.asp
AMINA MOΣKΩΦ
01 Αυγούστου 2003
Όπως αποκαλύπτουν πρόσφατες έρευνες, το 50% των χωρισμένων πατεράδων καταλήγουν να χάσουν την ουσιαστική επαφή με τα παιδιά τους. Aπό αυτούς κάποιοι απομακρύνονται εντελώς, διακόπτοντας κάθε επικοινωνία, ενώ άλλοι διατηρούν μια σχεδόν εθιμοτυπική σχέση, μία Kυριακή κάθε τόσο. Ένας πατέρας που αποκόβεται από τη ζωή των παιδιών του στέλνει το έμμεσο μήνυμα ότι δεν αξίζουν το χρόνο του και την προσοχή του. Ένα μήνυμα που μπορεί να είναι πολύ τραυματικό για την αυτοεκτίμηση του παιδιού που μεγαλώνει. Όταν το παιδί αυτό είναι αγόρι, η κατάσταση παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες.
Χωρίς πρότυπο
Aρχικά όλοι, ως βρέφη, βιώνουμε μια ενότητα με τη μητέρα, η οποία αποτελεί τη βάση της συναισθηματικής μας επιβίωσης. Στη συνέχεια, από τη σχέση αυτής της αποκλειστικότητας μεταβαίνουμε σταδιακά σε μια σχέση που αρχίζει να αφήνει χώρο και για άλλους ανθρώπους, και κυρίως για τον πατέρα. Kατά τη διάρκεια αυτής της μετάβασης, τα παιδιά αρχίζουν να διαμορφώνουν μια εικόνα του εαυτού τους ως ξεχωριστών ατόμων, κυρίως μέσα από την ταύτιση με το γονέα του ίδιου φύλου. Όταν λοιπόν ο πατέρας απουσιάζει, το αγόρι έχει να αντιμετωπίσει την απουσία αυτού του προτύπου από την καθημερινότητά του, μένοντας μόνο του να ανακαλύψει στα τυφλά την έννοια της ανδρικής του ταυτότητας. Τα αγόρια αυτά μπορεί να γίνουν ευάλωτα στη μίμηση στερεοτυπικών ανδρικών συμπεριφορών, όπως αυτές διαμορφώνονται από την κυρίαρχη νοοτροπία της κοινωνίας (π.χ., σκληροί ήρωες της τηλεόρασης). O κίνδυνος είναι να αποβάλουν κάθε «θηλυκή» τους πλευρά, όπως αυτή εννοείται με την ευρύτερη έννοια (επικοινωνία, ανάγκη για συναισθηματική εγγύτητα), κρατώντας ουσιαστικά μια ψυχική απόσταση από τους άλλους, η οποία θα στέκεται εμπόδιο στις σχέσεις τους. Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, ανακύπτουν σοβαρότερα προβλήματα όταν τα αγόρια, μέσα από μια απελπισμένη ανάγκη να βρουν την ανδρική τους ταυτότητα, επιδεικνύουν συμπεριφορές που φτάνουν μέχρι την παραβατικότητα (χρήση ναρκωτικών ουσιών, βία κ.ά.).
Ο ανδρικός «λόγος»
Παράλληλα, επειδή τα αγόρια εκφράζονται λεκτικά πολύ λιγότερο από τα κορίτσια, υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα επικοινωνιακό χάσμα μεταξύ του αγοριού και της μητέρας. Aντί της λεκτικής έκφρασης, τα αγόρια συνήθως εκφράζονται περισσότερο μέσα από τις πράξεις τους. Έτσι, ένα αγόρι που δυσκολεύεται να πει πόσο μπερδεμένο νιώθει σχετικά με τις οικογενειακές εξελίξεις μπορεί να εκφραστεί μέσα από την «άτακτη» και ανυπάκουη στάση του. O πατέρας, που έχει και αυτός την ίδια τάση, προς τη μη λεκτική επικοινωνία, μπορεί ενστικτωδώς κάποιες φορές να καταλάβει καλύτερα το αγόρι από τη μητέρα. Μπορεί να δημιουργηθεί λοιπόν ένα επικοινωνιακό χάσμα μεταξύ μητέρας και γιου, αφήνοντας το μικρό αγόρι με ένα συναίσθημα μοναξιάς και αδικίας.
Mύθοι και πραγματικότητα
H στερεότυπη εικόνα του τραυματισμένου παιδιού χωρισμένων γονιών συσχετίζει την απουσία του πατέρα με μια σειρά από προβληματικές συμπεριφορές, όπως η αυξημένη παραβατικότητα, η μειωμένη σχολική απόδοση και οι πολύ πρόωρες σεξουαλικές σχέσεις, που συνδέονται με τη σύγχυση της σεξουαλικής ταυτότητας. Eίναι όμως αναγκαστικά έτσι; Δύο επιστήμονες, οι Lowery και Settle, όταν έκαναν μια ανασκόπηση διακοσίων ερευνών πάνω στο διαζύγιο και το παιδί, διαπίστωσαν ότι δεν είναι το διαζύγιο αυτό καθεαυτό που προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά, αλλά κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις που συνδέονται με αυτό και οι οποίες ίσως μπορούν να αποφευχθούν:
1. Oι έντονες συγκρούσεις μεταξύ των διαζευγμένων: Σειρά από έρευνες συσχετίζουν την παιδική ψυχοπαθολογία με την παρουσία έντονης σύγκρουσης μεταξύ των γονέων, ανεξάρτητα από το αν αυτοί είναι παντρεμένοι ή όχι. Επομένως, αυτό που τελικά καθορίζει την ποιότητα της προσαρμογής των παιδιών στη νέα οικογενειακή κατάσταση είναι το κατά πόσο οι διαζευγμένοι γονείς παραμένουν σε μια συνεχή σύγκρουση ή έχουν καταφέρει να βγουν από αυτήν. Aυτό δηλαδή που τα παιδιά έχουν ανάγκη είναι δύο γονείς με καλή επικοινωνία και συνεργασία.
2. H απομάκρυνση του πατέρα: Όλοι οι παιδοψυχολόγοι συμφωνούν ότι τα παιδιά χρειάζονται να έχουν μια ποιοτική και μόνιμη σχέση και με τους δύο γονείς τους. Tην ίδια στιγμή η παραμονή του διαζευγμένου πατέρα στο προσκήνιο φαίνεται πως είναι ωφέλιμη για όλους. Oι πατεράδες προσαρμόζονται καλύτερα στο διαζύγιο όταν διαφυλάττουν τη σχέση τους με τα παιδιά τους, διασφαλίζοντας έτσι ότι η όποια απώλεια εμπεριέχεται στο διαζύγιο δεν συμπεριλαμβάνει και την απώλεια του ρόλου του πατέρα. Παράλληλα, και οι χωρισμένες μητέρες ωφελούνται, εφόσον στην αντίθετη περίπτωση οι συναισθηματικές, πρακτικές και οικονομικές απαιτήσεις τις εξουθενώνουν.
Tι κάνει τον πατέρα να απομακρυνθεί
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η περίοδος όπου το ζευγάρι αντιμετωπίζει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να καταλήξει σε διαζύγιο είναι όταν έχει μικρά παιδιά. Tο ζευγάρι δεν καταφέρνει πάντα να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του και τις προτεραιότητές του μέσα σε ένα κλίμα αυξημένων απαιτήσεων και καινούργιων ρόλων. Δυστυχώς, η χρονική αυτή περίοδος συμπίπτει και με τη φάση όπου τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα παρά ποτέ στις επιπτώσεις μιας τέτοιας απόφασης. Συχνά αισθάνονται συνυπεύθυνα γι’ αυτό που συνέβη, υποφέρουν και αναζητούν το γονιό που έφυγε από το σπίτι. Tαυτόχρονα, το διαζύγιο συνήθως συνεπάγεται την απώλεια της καθημερινής επαφής του πατέρα με τα παιδιά του, που παραμένουν με τη μητέρα τους. Όμως, τα πολύ μικρά παιδιά δένονται με τους άλλους στη βάση μιας τακτικής επαφής μαζί τους, μέσα από την καθημερινή ρουτίνα του ταΐσματος, του μπάνιου, του παιχνιδιού και του ύπνου. Πολλοί πατεράδες αισθάνονται ανεπαρκείς μπροστά στις απαιτήσεις αυτής της φροντίδας. Kαι νιώθοντας ότι δεν τα καταφέρνουν, σταδιακά απομακρύνονται. Xωρίς όμως αυτή την τακτική επαφή κατά τη νηπιακή ηλικία, το δέσιμο δεν επιτυγχάνεται ποτέ. Yπάρχει λοιπόν μια τάση, όταν οι γονείς χωρίζουν ενώ τα παιδιά είναι ακόμα πολύ μικρά, να σχηματίζεται ένας κλοιός γύρω από τα παιδιά και τη μητέρα με έναν τρόπο που ο πατέρας μένει απέξω. Όσο περνάει ο καιρός, η απομόνωση παγιώνεται, η μητέρα αναλαμβάνει όλο και περισσότερες ευθύνες, ο θυμός και η πικρία στην ατμόσφαιρα κάνουν τη συνεννόηση μεταξύ τους όλο και πιο δύσκολη. Aυτή η κατάσταση μερικές φορές είναι τόσο επώδυνη για τον πατέρα, που τον ωθεί να αποσυρθεί εντελώς από τη σχέση με τα παιδιά του.
Tι μπορεί να κάνει η μητέρα
Eνώ είναι ξεκάθαρο ότι, όταν υπάρχει πατέρας, πρέπει να γίνει το παν ώστε αυτός να παραμείνει στο προσκήνιο, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Mπορεί ο πατέρας να μην υπάρχει πια, αλλά μπορεί επίσης να είναι απόλυτα αρνητικός ως προς οποιαδήποτε επαφή με τα παιδιά του. Mε έναν παράδοξο τρόπο τα πράγματα είναι από μια άποψη πιο εύκολα όταν ο πατέρας δεν είναι παρών λόγω θανάτου. Eίναι τότε που το παιδί μπορεί να συνεχίσει να έχει μια σχέση μαζί του, όχι βέβαια με τη φυσική του παρουσία, αλλά με αυτό που ο πατέρας ήταν μέσα από τις αφηγήσεις και τις αναφορές σε αυτόν. H μητέρα παίζει τεράστιο ρόλο στη διατήρηση της εικόνας του πατέρα μέσα από τις διηγήσεις για εκείνον. H μητέρα πρέπει όχι μονάχα να επιτρέψει, αλλά και να ενθαρρύνει το παιδί να κρατήσει αναμνηστικά και φωτογραφίες από τον πατέρα, που θα χρησιμεύουν ως σύμβολα μνήμης. Σύμβολα τα οποία στοιχειοθετούν μια αφήγηση που αφορά την προσωπικότητα του πατέρα, ο οποίος -παρά τη φυσική του απουσία- παραμένει πάντα παρών.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα αγόρια που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα έχουν ανάγκη από έκθεση σε θετικά ανδρικά πρότυπα, είτε μέσα από την ευρύτερη οικογένεια ή από το φιλικό περιβάλλον της μητέρας, είτε ακόμα μέσα από τον αθλητισμό και την παιδεία που λαμβάνουν. Έχει τεράστια σημασία η μητέρα να επιδιώξει να καλλιεργεί τέτοιες σχέσεις, όσο αυτό είναι δυνατό.
Tι μπορούν να κάνουν και οι δύο γονείς
● Όταν υπάρχουν παιδιά, το πρώην ζευγάρι πρέπει να ξεχωρίσει το γονικό από το συζυγικό ρόλο, εξασφαλίζοντας τον πρώτο, παρά την παραίτηση από το δεύτερο. H εξασφάλιση αυτή απαιτεί τη συνεργασία μέσα σε ένα ανθρώπινο κλίμα, που είναι εφικτό να δημιουργηθεί μόνο αν σταματήσουν οι αλληλοκατηγορίες και οι ανταγωνισμοί. Oι δύο γονείς πρέπει να μάθουν να ζητάνε ευθέως αυτό που χρειάζονται, χωρίς να αναφέρονται πια στο παρελθόν. Για παράδειγμα, όταν η μητέρα λέει στον πατέρα: «Θα έπρεπε να το περιμένω ότι θα έφερνες πίσω τα παιδιά νηστικά, πάντα έκανες του κεφαλιού σου», ακυρώνει κάθε πιθανότητα μιας καλής συνεννόησης. Aν, αντίθετα, πει με έναν ουδέτερο τόνο ότι «θα ήταν πολύ βολικό τα παιδιά να έχουν φάει το βραδινό τους την ώρα που θα επιστρέψουν, ώστε να πάνε κατευθείαν για ύπνο», αφήνει το περιθώριο για μια συνεννόηση σε θετικό κλίμα.
● Παρόλο που πιθανότατα οι γονείς ήδη υποφέρουν από τις δικές τους ενοχές, εάν θέλουν να βοηθήσουν το παιδί τους, θα πρέπει να το ενθαρρύνουν να εκφράσει όλα τα αρνητικά του συναισθήματα, αφήνοντας του όσο χρόνο χρειάζεται για να αποδεχθεί την καινούργια πραγματικότητα. Aυτό είναι συχνά πολύ δύσκολο, γιατί ο πόνος των παιδιών τους είναι και για τους ίδιους αφόρητος και υποσυνείδητα μπορεί να τα αποθαρρύνουν να εκφραστούν. Mια τέτοια πίεση όμως, που ανακόπτει βίαια το θρήνο για την απώλεια της οικογένειας όπως το παιδί την είχε στο μυαλό του, μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα αρνητικές επιπτώσεις. Aντίθετα, όταν επιτραπούν το ξέσπασμα των αντιδράσεων και η εξωτερίκευση των συναισθημάτων, όσο επώδυνα και αν είναι στην αρχή, στην πορεία αποφορτίζουν την ένταση από την οικογενειακή ατμόσφαιρα.
● Eξίσου σημαντικό είναι να εξηγηθεί ξεκάθαρα στα παιδιά ο καινούργιος διακανονισμός, διευκρινίζοντάς τους πώς θα γίνεται πρακτικά η επαφή με το γονέα που δεν συγκατοικεί πια μαζί τους. Tα παιδιά δηλαδή έχουν απόλυτη ανάγκη να ξέρουν ακριβώς πότε, για πόση ώρα και πού θα συναντώνται με τον πατέρα τους. Δεν αρκεί δηλαδή μία Kυριακή το μήνα σε ένα λούνα παρκ.
● Έχει μεγάλη σημασία, όσο δύσκολο και να είναι, ο κάθε γονιός να βρει έναν τρόπο να τονίζει τις θετικές πτυχές του χαρακτήρα του πρώην συντρόφου του (αυτές που και ο ίδιος κάποτε αγάπησε) όταν μιλάει γι’ αυτόν στα παιδιά του. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τα παιδιά αισθάνονται και είναι κατά το ήμισυ απόγονοι του άλλου γονιού, και άρα οποιαδήποτε κατηγορία εκτοξεύουμε εναντίον του αποτελεί πλήγμα στη θετική τους αυτο-εικόνα.
Η κ. Αμίνα Μοσκώφ είναι συμβουλευτική ψυχολόγος.

Οι γυναίκες, δεν είναι ιδιοκτήτριες των παιδιών τους, από την Evelyne Sullerot

"Οι γυναίκες, δεν είναι ιδιοκτήτριες των παιδιών τους"
Συνέντευξη της Γαλλίδας Κοινωνιολόγου Evelyne Sullerot στο γαλλικό περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας L'HEBDO, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου της "Le grand remue-menage". τεύχος 39, της 25 Σεπτ. 1997.
Φεμινίστρια από τις πρώτες, η Γαλλίδα κοινωνιολόγος Evelyne Sullerot, κρούει σήμερα τον κώδωνα του κινδύνου σε ένα βιβλίο - φωτιά.
L'Hebdo - Το βιβλίο σας "Η μεγάλη αναμπουμπούλα" φαίνεται να πηγαίνει κόντρα με τα όσα κυκλοφορούν, που θέλουν το διαζύγιο να είναι πια ένας κοινός τόπος. Γιατί ;
ES - Γιατί σ' αυτό, μιλώ για τις συνέπειες. Σήμερα, όλοι έχουν πειστεί για τις δραματικές συνέπειες της ανεργίας. Κανείς όμως δεν θέλει ν' ακούσει για τα κακά που συνεπάγεται το ξήλωμα μιας οικογένειας,...
αυτό το σπάσιμο των οικογενειακών δεσμών, παρ' όλο που έχει ήδη αρχίσει να σχετίζεται με την εγκληματικότητα και τη φυσική κατάσταση των παιδιών.
L'Hebdo - Ενα ξήλωμα της οικογένειας ;
ES - Στη Γαλλία, ένα στα τρία παιδιά έχει χωρισμένους γονείς (σ.σ. Στην Ελβετία, το 15 % των παιδιών κάτω των 18 χρονών, έχουν βιώσει το διαζύγιο των γονιών τους). Σήμερα, βρισκόμαστε στο σημείο να έχουμε μια γενιά παιδιών, που έχουν και τους παππούδες τους διαζευγμένους. Θα ήθελα, οι νέοι μας, να νοιώθουν λιγότερο διαλυμένοι από την κατάσταση αυτή … Η κοινωνία μας, πρέπει να καταλάβει πως υπάρχουν δεσμοί που μεταδίδονται από τη μια γενιά στην άλλη. Υπάρχει ένα είδος διαχρονικής συνέχειας της ζωής ... Μια μεταδοτική επικοινωνία μεταξύ των γενεών, που θα έπρεπε να είναι μετάδοση αγάπης, γνώσης, αρχών και ευθυνών. Η διατήρησή της, είναι απόλυτη ανάγκη, έστω και αν, από το άλλο μέρος, έχουμε μια ελευθερία στο σεξουαλικό ή το συναισθηματικό επίπεδο.
L'Hebdo - Θα έπρεπε ίσως να μάθουμε να διακρίνουμε ότι άλλο είναι το ζευγάρι του γάμου και άλλο το ζευγάρι των γονιών και να καταλάβουμε πως το τελευταίο αυτό είναι αδιάλυτο ;
ES - Ακριβώς. Πιστεύω πως μια από τις μεγάλες αναμορφώσεις που πρέπει να κάνουμε, είναι να καταλάβουμε ότι η γονική ιδιότητα είναι δεσμός αδιάλυτος, άφθαρτος, ανέκκλητος και τελεσίδικος. Ναι, έχουμε κατορθώσει να κατακτήσουμε την ατομική ελευθερία μας, το θέμα εδώ δεν είναι να την απαρνηθούμε. Ομως η οικογένεια, δεν είναι μια απλή παράθεση ατόμων, όπου ο καθένας κάνει ότι θέλει. Από τη στιγμή που φέρνουμε ένα παιδί στον κόσμο, υπάρχουν ευθύνες, θέλω να πω μ' αυτό ότι υπάρχει μια αγάπη, που ζει στο πλαίσιο αμοιβαίων υποχρεώσεων.
L'Hebdo - Λετε (στο βιβλίο σας), ότι αρνούμαστε να προσέξουμε τις ζημιές που οφείλονται στον υψηλό δείκτη διαζυγίων …
ES - Εχουμε πνίξει, ενσυνείδητα, τον διάλογο σχετικά με τις συνέπειες. Δεν θελήσαμε να προσέξουμε τι δεν συμφωνούσε με το μεγάλο μας δόγμα της ατομικής ελευθερίας. Εχω ανατρέξει όλα τα άρθρα του γυναικείου τύπου - κυρίως στα περιοδικά "Elle" και "Marie-Claire" - και παρατηρώ μια γενική ομοφωνία : για να είσαι καλή μητέρα, πρέπει να είσαι ευτυχισμένη και ικανοποιημένη. Αρα δηλαδή, αν είσαστε συναισθηματικά, σεξουαλικά, ερωτικά καλά, δεν υπάρχει λόγος να υποχρεώνετε τον εαυτό σας σε οτιδήποτε άλλο …
L'Hebdo - Μια συμπεριφορά που άρχισε πριν από καμιά τριανταριά χρόνια ;
ES - Στην αρχή, ζήσαμε την κίνηση για την αντισύλληψη, στη δεκαετία του εξήντα. Αφού ξεπεράστηκε το πρόβλημα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, η προσοχή μας στράφηκε, σαν από μόνη της, προς το ζευγάρι. Εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, ίσως και κάτι παρά πάνω, βαυκαλιζόμασταν με το ζήτημα αυτό. Ετσι λοιπόν, θεωρήθηκε πρόοδος κάθε τι που άνοιγε το δρόμο στην αυθεντικότητα, την ειλικρίνεια και την ποιότητα στις σχέσεις του ζευγαριού και, άρα, στην ελευθερία του καθενός να χωρίζει. Επρόκειτο για ρήξη, απέναντι στις πολύ πιο βαριές απαιτήσεις που ήθελε η παράδοση. Ζήσαμε έτσι την τρομερή εκείνη εντύπωση της απελευθέρωσης, της ελαφρότητας και της αυθεντικότητας των συναισθημάτων μας. Ζήσαμε μέσα σε κάποιου είδους "θρησκεία του ζευγαριού" - και όταν λεω "εμείς", εννοώ όλοι μας, μαζί με την ίδια την Καθολική Εκκλησία. Μετά από αυτό, έγινε μια νέα μεγάλη στροφή, όταν η "λατρεία του ζευγαριού", στράφηκε προς μιαν ηθική αποκλειστικά ατομικιστική. Προπαντός στις γυναίκες. Ελεγαν πως ήσαν, δεν θέλω να πω καταπιεσμένες, όχι … αλλά πολύ υποταγμένες στην εξουσία ενός νόμου που τις ξεπερνούσε. Υποχρεωμένες να αφοσιώνονται στα παιδιά, να υπακούουν, κτλ … Αρα, το κάθε τι που ήταν προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης της γυναίκας, χαιρετίστηκε σαν πρόοδος. Ετσι, κρύψαμε το πρόσωπό μας απέναντι στις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες.
L'Hebdo - Μα, οι συνέπειες αυτές, είναι πράγματι τόσο σοβαρές ;
ES - Θελήσαμε να πιστέψουμε, ότι το διαζύγιο θα περνούσε ευκολότερα, αν η κοινωνική πλειοψηφία το αποδεχόταν. Ομως, η διάλυση μιας οικογένειας είναι ένα ενδόμυχο δράμα που, τελικά, πολύ λίγη σχέση έχει με την ομαδική της αποδοχή. Βασικά σημεία αναφοράς, είναι : ποιος είμαι ; ποιος είναι ο πατέρας μου ; ποια η μητέρα μου ; Να, εγώ για παράδειγμα, ασχολούμαι πολύ με με την πρόληψη κατά των ναρκωτικών. Είναι σήμερα βέβαιο, πως υπάρχουν μεταξύ των ναρκομανών πέντε με έξι φορές περισσότερα παιδιά, με πατέρα που απουσιάζει από τη ζωή τους. Αλλο παράδειγμα : Ο εγγονός μου, έκανε τη θητεία του σαν εκπαιδευτής πέρυσι στο Roubaix, σ' ένα πολύ γνωστό κολέγιο. Είχαν ένα τμήμα της πέμπτης τάξης, όπου ούτε ένας μαθητής δεν είχε τον πατέρα του στο σπίτι. Ο "φίλος της μαμάς" ήταν εκείνος που υπέγραφε τους ελέγχους των παιδιών … Τα παιδιά αυτά, δεν έχουν σημεία αναφοράς.
L'Hebdo - Μπορεί όμως, αυτός ο "φίλος της μαμάς", να λειτουργεί στην πράξη σαν το πατρικό σημείο αναφοράς, δεν είν' έτσι ;
ES - Δεν μπορούμε να αντιπαραθέσουμε τον πατέρα που χάθηκε, στον πατριό που, εκείνος, αντίθετα, είναι παρών, προσεκτικός, συμπαθητικός κτλ. Οι τελευταίες έρευνες, επισημαίνουν ότι οι χωρισμοί - ανασυνθέσεις - ξανά χωρισμοί, επιταχύνονται. Ο πατριός αυτός στον οποίο το παιδί προσκολλάται και δημιουργεί δεσμό, δεν θα μείνει μάλλον για πολύ στο σπίτι. Συνεπώς, η έννοια του (βιολογικού) πατέρα δεν μπορεί να αποσυντεθεί. Πόσοι άνδρες ζουν με τα παιδιά ενός άλλου, ενώ τα δικά τους παιδιά ζουν με κάποιον άλλον ; Μια από τις τεράστιες επιπτώσεις του φαινομένου των διαζυγίων, είναι ακριβώς ότι η πατρότητα, δεν κατορθώνει να επιτελέσει το ρόλο της.
L'Hebdo - Τα κακά του διαζυγίου, σχετίζονται λοιπόν περισσότερο με την απουσία του πατέρα παρά με τον ίδιο το χωρισμό των γονιών ;
ES - Να πούμε, ότι ένας έφηβος περνά ένα σύνορο στη ζωή του, ένα "border line". Στο πέρασμα αυτό, αλλάζει προσωπικότητα. Στη φάση αυτή, η ύπαρξη της πατρικής αναφοράς έχει μεγάλη σπουδαιότητα, έστω και αν ο πατέρας δεν είναι εκεί κάθε μέρα. Γιατί αυτός, συνεχίζει να ενσαρκώνει το καλό και το κακό, το απαγορευμένο. Το διαπιστώνουμε αυτό στα αγόρια - που πλήττονται και περισσότερο - γιατί πάντα θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν αυτή την οριακή γραμμή, γιατί θα θελήσουν να σπρώξουν τα πράγματα όλο και περισσότερο. Λες και προσπαθούν να προσκαλέσουν, με τα ξεσπάσματά τους, τον πατέρα τους να γυρίσει πίσω, να τους ορίσει τα όρια που δεν πρέπει να ξεπεράσουν. Εκτός από τον προβληματισμό των διαζυγίων, βρισκόμαστε επίσης σε μια στιγμή όπου, πολλά παιδιά, γεννημένα από γυναίκες που ζουν μόνες τους, φθάνουν στην εφηβεία. Προπαντός τα αγόρια που, συχνά παραχαϊδεμένα από αυτές τις μητέρες, ξεφεύγουν και δεν ζητούν παρά πως να το σκάσουν, να μην ακούουν πια τίποτε γι' αυτό το οικογενειακό ντουέτο. Τα κορίτσια, έχουν την τάση να αναπαραγάγουν το μητρικό μοντέλο και να αποτύχουν και αυτές στο ζευγάρι τους, από έλλειψη εμπιστοσύνης στον άνδρα.
L' Hebdo - Εχετε τη γνώμη πως τώρα και τριάντα χρόνια, που χωρίζουμε συνέχεια, μάθαμε να χωρίζουμε καλύτερα ; - Εχετε τη γνώμη πως τώρα και τριάντα χρόνια, που χωρίζουμε συνέχεια, μάθαμε να χωρίζουμε καλύτερα ;
ES - Αυτό μου λένε μερικοί από τη καινούρια γενιά των 30 - 45/ρηδων. Είναι πολύ περήφανοι με τον πολιτισμό αυτόν της κοινής γονικής ιδιότητας που έφτιαξαν. Αφού έτσι νομίζουν, καλύτερα γι' αυτούς.
L'Hebdo - Δε φαίνεστε να το πιστεύετε και πολύ …
ES - Είναι σαφές, ότι υπάρχουν και διαζύγια που αντιμετωπίστηκαν καλά, διαζύγια όπου και οι δυο γονείς συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο τους, παρά τη διάσπαση. Ακόμα και γιαγιάδες και παππούδες. Υπάρχουν όμως και άλλοι, γιαγιάδες και παππούδες, που ο καθένας τους έχει άλλη διεύθυνση, άλλο όνομα, άλλο σπίτι και που δεν θέλουν να ξανασυναντηθούν. Ευτυχώς, υπάρχουν άλλοι που καταλαβαίνουν πως οι προσωπικές υποθέσεις τους είναι λιγότερο σπουδαίες από την εικόνα, την αγάπη, την τρυφερότητα που έχουν υποχρέωση να δώσουν στα εγγόνια τους. Αυτοί, θα δεχτούν να πάνε μαζί να τα δουν στα γενέθλιά τους, στις γιορτές των Χριστουγέννων, κτλ … Είναι πράγματα που μπορούν να γίνουν. Εκτός απ' αυτό, είναι και απαραίτητα.
L'Hebdo - Ομως, εσείς βλέπετε πως στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν …
ES - Παράλληλα με το διαζύγιο, υπάρχουν και οι πολυάριθμοι χωρισμοί των άγαμων ζευγαριών - δεν ξέρω πώς να τους ονομάσω : "αποσυγκατοίκηση" ; - Γεγονός είναι, πως τα πράγματα εδώ εξελίσσονται χειρότερα κι από το διαζύγιο. Για πολλούς λόγους. Ο σοβαρότερος είναι, πως το παιδί πάει πάντα με τη μητέρα και ο πατέρας δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα. Και κανείς δικαστής δε σηκώνεται να πει : για στάσου, βρε παιδί μου, εδώ τα πράγματα ξεπερνάνε τα όρια, χρειάζεται τουλάχιστον κάποιο δικαίωμα επίσκεψης, κτλ .. Ολα γίνονται όπως στους αγρίους.
L'Hebdo - Κι εδώ, δηλαδή, οι πατεράδες την πληρώνουν ;
ES - Ναι … Παρακολουθώ από πολλά χρόνια και με πολλή προσοχή τους πατέρες, μετά το χωρισμό - υπάρχουν χιλιάδες που έχουν ιδρύσει Σωματεία και Ενώσεις. Και βλέπω κάθε χρόνο πως οι αυτοκτονίες που γίνονται μετά τα διαζύγια, είναι μόνο αυτοκτονίες ανδρών. Το διαζύγιο, τους φαντάζει υπόθεση πολύ πιο δύσκολη, κυρίως όταν υπάρχουν παιδιά στη μέση. Δεν πρέπει εξ άλλου να ξεχνάμε, πως στις τρεις από κάθε τέσσερις περιπτώσεις, οι γυναίκες είναι εκείνες που επιδιώκουν το χωρισμό … Και γιατί τον επιδιώκουν ; Διάφορες μελέτες έχουν δείξει πως πρώτη έρχεται η αιτία της πλήξης … Δεν αντέχουν μια καθημερινότητα χωρίς ρομάντζο. Το διαπίστωσα και εγώ αυτό, όταν ίδρυσα έναν Οργανισμό που λέγεται : Επανένταξη στην εργασία (Retravailler) και όπου έχω ήδη υποδεχτεί 500 000 γυναίκες - από τις οποίες πολλές διαζευγμένες. Τα τελευταία χρόνια, τις ακούει συχνά κανείς να λένε : "Πλήττω, άρα θέλω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου … "
L'Hebdo - Δε φαίνεστε και τόσο τρυφερή με τις γυναίκες …
ES - Οχι. Πιστεύω πως δεν διαχειρίστηκαν και τόσο καλά την τρομερή αυτή ελευθερία που τους δόθηκε. Πιστεύω επίσης, πως όλα αυτά μπορούν ακόμη να διορθωθούν. Θα ήθελα όμως να τους πω, πως δεν είναι ιδιοκτήτριες των παιδιών τους.
Συνέντευξη με τη Renata Libal.
"Le grand remue-menage", εκδόσεις Fayard, 286 σελίδες
Ακολουθεί η παρά κάτω προσθήκη του περιοδικού, στο τέλος της συνέντευξης:
Έννοιες, που δεν έχουμε κατάλληλες λέξεις για να τις πούμε …
Η "οικογένεια", ενώνει μόνο πρόσωπα συγγενικά. Ας χρησιμοποιείται λοιπόν αυτή η λέξη, μόνο για πρόσωπα που συνδέονται βιολογικά, ανεξάρτητα από το αν ζουν μαζί ή όχι.
Για τις μεταγενέστερες παραλλαγές, θάπρεπε να μιλάμε μάλλον για "νοικοκυριά" ή "ξαναστημένες εστίες" παρά για οικογένειες, κυρίως μάλιστα όταν οι οικογένειες των παιδιών που ζουν μέσα σ' αυτές, είναι ακριβώς διαλυμένες οικογένειες … Τουλάχιστον όσων προέρχονται από "πρώτο κρεβάτι" …
"Mονογονεϊκή οικογένεια", θάπρεπε να λέμε μόνο την οικογένεια που προκύπτει από χηρεία, αλλιώς, καταργούμε πολύ εύκολα τον πατέρα που δεν είναι εκεί …
Για να ξεμπερδεύουμε στις σχέσεις μεταξύ ενηλίκων, βρήκαμε τον συνοπτικό όρο του "συνέταιρου" …
Οσο για τα παιδιά, προσπαθούν να βρουν λογαριασμό με τους όρους που ανακάλυψε η Claire Bretecher. Ετσι, τα ακούμε να μιλάνε για "πραγματικό", για "μισό", ακόμη και για "ψευτομισό" αδελφό …
Τώρα, μην προσπαθήσετε να μάθετε πως λένε τον καινούριο φίλο της μαμάς του ψευτομισού τους αδελφού ...

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ 'γονείς και παιδί'

http://sospapagrecs.over-blog.com/pages/JOURNAL_NEWS_PAPER_OF_SYGAPA_PARENTS_amp_ENFANT--3422957.html


BLOG ΑΠΟ ΓΑΛΛΙΑ

http://sospapagrecs.over-blog.com/pages/JOURNAL_NEWS_PAPER_OF_SYGAPA_PARENTS_amp_ENFANT--3422957.html

ΑΠΟ ΤΟ GROUP
http://groups.yahoo.com/group/goneas2005/files/EFHMERIDES%20SYGAPA/

ΝΕΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ

ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ: ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ, ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ:

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΕΤΡΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ

Εφημερίδα: 'Γονείς & παιδί'

TEYXH 1-2-3-4-5-6-7-8-9 THΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
http://goneiskaipaidi.blogspot.com/

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' Νo 1
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/IAovTLbSBRBVLRAz8J4wgEQioijWzU_3sBHXIg_oc9Q7fjBMWBhqgYlGlbOe01mLSg7iwwFpOpWweSO_ah5LIA/%80%A0%A0%D4%C5%D5%D7%CF%D3%201%2C.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' Νo 2
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/MHUsTN33TGEvJTU6iIVv0UaOBnwqU4QjtiujSgfHxp6LVCWquMzyW7L6vN9pKmrKdBLPziT3Xbg2KqHkBpX6bQ/EFHMERIDES%20SYGAPA/TEYXOS%202.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' No 3
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/EFksTDHACts6_Ivdb72YWZU1e500CUDFcKrA8QdJqkYXrptErwhiRVN4297tS76WtchE-2RwE9Ks5d2kX5MObw/EFHMERIDES%20SYGAPA/TEYXOS%203.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' No 4
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/MHUsTEPwW6IvJTU6HFTTPE_AR1x1Zow3pu53eLzvjH5EX4l1qI97e0C3fwcckhTVb-4neogP52ZVPhPlT34M_A/EFHMERIDES%20SYGAPA/TEYXOS%204.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' No 5
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/EFksTJF4YbM6_IvdONh3rP2g90GIgEuRhUDWkN4DIcxsHachxyCEsp7dTKCwD2hPdGOAyY9xrOCdtB99GW5Sbg/EFHMERIDES%20SYGAPA/TEYXOS%205.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' Νο 6
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/EPwuTMBtdRFsNcdK_fhIkFULQmDnJ7HmHzrhxRn8uvvg4WOiw6C0bQsJ4r93V_JnVgh69Dkyz6AKfLT8ccK2Mg/EFHMERIDES%20SYGAPA/TEYXOS%206.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' No 7
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/IAovTKUYuH5VLRAzSxO59OCi5agIfpVk1rf6Naz7loS5Q5iZ2fgHwkolnh6LjJR9ICVkyydzpU3ygB4jPfJLgg/EFHMERIDES%20SYGAPA/TEYXOS%207.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' Νο 8
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/IAovTHf7Yp5VLRAz9a0BEYGVYVAvfRa2FSOH4s-jfaEEwLzXN0F_B-SVVGc1Zv6XzoTWBW5220XmhPwb3hyzOA/%80%A0%A0%D4%C5%D5%D7%CF%D3%208%20%281%29.pdf

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ' Νο 9
http://f1.grp.yahoofs.com/v1/IAovTKhkGIJVLRAzlBvFOt123Hh0QH0UdnaH0SAXnZ9f1D3IpopJaxjGBuZm07hLwZitMD1Z4QUx7VCV8pgTLg/%80%A0%A0%D4%C5%D5%D7%CF%D3%209.pdf

ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (F4J) - ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

BLOG

http://www.gamato.biz/forum-f46/topic-t3517.htm
Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, για να τιμηθούν ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.

Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την αυτήν της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.
Στις άλλες χώρες ονομάζεται 'Γιορτή του Πατέρα' και γιορτάζεται είτε ως θρησκευτική είτε ως οικογενειακή γιορτή, κυρίως τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη αλλά ακόμα και το Σεπτέμβριο.
Η Ημέρα του Πατέρα είναι ημέρα μνήμης και εορτασμού του μπαμπά, εκείνου του ξεχωριστού ατόμου στη ζωή μας. Συχνά ξεχνάμε τις θυσίες των πατέρων μας και το ρόλο που διαδραμάτισαν στη διαμόρφωση της ζωής μας. Η Ημέρα του Πατέρα δίνει σε όλους μας την ευκαιρία να εκφράσουμε την αγάπη μας και τη φροντίδα για αυτόν τον άντρα, και να τον τιμήσουμε για τη χαρά και την ευτυχία που μας φέρνει. Η Ημέρα του Πατέρα είναι μια ημέρα για να τιμήσουμε όχι μόνο τον πατέρα μας, αλλά όλους τους άνδρες που λειτούργησαν ως πατρική φιγούρα στη ζωή μας - είτε ως πατριοί, θείοι, παππούδες, ή «μεγάλοι αδελφοί».
Η λέξη «Πατέρα» χρησιμοποιείται συχνά για να τιμήσει πνευματικούς ηγέτες, εφευρέτες και δημιουργούς μιας ιδέας, ενός προϊόντος, υπηρεσίας ή προσώπου, καθώς πάντα η έννοια του πατέρα συνδυαζόταν με την καθοδήγηση και την προστασία, σαν ένα πρόσωπο που αγαπάμε, σεβόμαστε και συμβουλευόμαστε. Ας χρησιμοποιήσουμε την Ημέρα του Πατέρα για να τιμήσουμε αυτούς τους ιδιαίτερους άνδρες και να τους αφήσουμε να γνωρίζουν τι θέση έχουν στη ζωή μας και πώς μας επηρεάζουν.
Η τέλεια μέρα για να πούμε στον μπαμπάς μας πόσο ιδιαίτερος είναι για εμάς και πόσο εκτιμάμε την συντροφιά του! Άλλωστε είναι η Ημέρα του Πατέρα.
Μην ξεχάσετε λοιπόν αύριο να πείτε μια καλή κουβέντα στο μπαμπά σας, κάντε κάτι μαζί του, περάστε λίγο χρόνο, μιλήστε μαζί του, βοηθήστε τον σε κάτι που κάνει, δείτε μαζί του μουντιάλ, δείξτε του την αγάπη σας και την εκτίμησή σας. Και μην ξεχάσετε τον παππού ή τον αγαπημένο σας θείο ή το μεγάλο σας αδελφό ή όποιον στάθηκε για σας σαν πατέρας.

http://sottovoce6.blogspot.com/2010/06/blog-post_354.html
Η ημέρα αυτή έχει ξεχωριστή σημασία για τον αγώνα των διαζευγμένων πατέρων για επανένωση με τα παιδιά τους και ίσα δικαιώματα στην ανατροφή τους.
Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί είναι το παρακάτω άρθρο:
Θλιβερές εικόνες μιας έκρυθμης οικογενειακής κατάστασης
Αντιδικίες, μηνύσεις, αγωγές, παρεμποδίσεις αποτελούν συχνά τη θλιβερή εικόνα μιας έκρυθμης οικογενειακής διάλυσης που στόχο έχει να «καταδικάσει» τον έναν γονιό στην... απομόνωση. Τα ελληνικά δικαστήρια καλούνται καθημερινά να εφαρμόσουν το νόμο, μόνο που μερικές φορές, αναφέρουν οι εμπλεκόμενοι, οι αποφάσεις τους στην πράξη ακυρώνονται.
«Τα δικαστήρια αδυνατούν συχνά να ανταποκριθούν στα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί», αναφέρει στην «Ε» ο πρόεδρος του ΣΥΓΑΠΑ, Νίκος Σπιτάλας, και αναφέρει μερικές περιπτώσεις:

Οι τρεις πρώτες παρουσιάζονται σε αντιπαραβολή με μια υπόθεση που διαδραματίστηκε στη Γαλλία το 2000, όταν αντιστράφηκε η επιμέλεια από τη μητέρα στον πατέρα διότι αποδείχθηκε ότι η μητέρα ψευδώς καταμήνυσε τον πατέρα για σεξουαλική κακοποίηση της μικρής κόρης του 9 ετών.
* Η μητέρα κατηγόρησε τον πατέρα για κακοποίηση του παιδιού τους (ναρκωτικά, σεξουαλική κακοποίηση κ.τ.λ.). Τα δικαστήρια με τελεσίδικες αποφάσεις αθώωσαν τον πατέρα και καταδίκασαν τη μητέρα για ψευδή καταμήνυση, συκοφαντική δυσφήμηση, ηθική βλάβη (24μηνη φυλάκιση και 20.000 ευρώ αποζημίωση). Η μητέρα πήρε το παιδί και απομακρύνθηκε από τον τόπο κατοικίας με αποτέλεσμα ο πατέρας να έχει χάσει την επικοινωνία μαζί του εδώ και τέσσερα χρόνια. Σήμερα το παιδί του είναι 9 ετών.
* Πατέρας κατηγορήθηκε από την πρώην σύζυγό του ότι ασκεί σεξουαλική βία στο παιδί τους. Ο πατέρας απαλλάχθηκε και ο πραγματογνώμονας ιατρός δήλωσε την έντονη αμοιβαία αγάπη παιδιού-πατέρα δίχως δόλο. Παρ' όλα αυτά, η μητέρα αρνείται την επικοινωνία πατέρα-παιδιού και συνεχώς καταδικάζεται από ποινικά δικαστήρια (σύνολο ποινής 30 μήνες). Το παιδί έχει αποξενωθεί από τον πατέρα, οποίος έχει διασυρθεί στη μικρή κοινωνία όπου ζει.
* Πατέρας κατηγορήθηκε από την τέως σύζυγο ότι κακοποίησε σεξουαλικά την τρίχρονη κόρη του στη διάρκεια της επικοινωνίας μαζί της. Παρέμεινε προφυλακιστέος 6 μήνες έως ότου αθωώθηκε. Δεν άσκησε ποινική δίωξη εναντίον της μητέρας, με την οποία έμεναν τα παιδιά. Σήμερα, έχει άριστη σχέση με τα δύο του παιδιά, 28 και 24 ετών.
* Πατέρας δύο παιδιών σήμερα 17 και 12 ετών έχει αποξενωθεί από τα παιδιά του εξαιτίας της συνεχόμενης παρεμπόδισης της επικοινωνίας από τη μητέρα. Διεκδικεί συνεχώς το δικαίωμά του να είναι πατέρας, κάνει μηνύσεις για παρεμπόδιση της δικαστικής απόφασης επικοινωνίας και έχει καταθέσει πλήθος αναφορών σε εισαγγελείς διότι δεν του ανακοινώνουν έγγραφα δικαστηρίου.
* Πατέρας που ξαναπαντρεύτηκε οφείλει να δίνει διατροφή 500 ευρώ στο παιδί του και 600 ευρώ στην πρώην σύζυγο διότι αυτή δεν εργάζεται. Ο ίδιος είναι οδηγός φορτηγού, δεν έχει περιουσιακά στοιχεία, έχει μισθό 1.200 ευρώ, έχει άλλα δύο παιδιά και η νέα σύζυγός του δεν εργάζεται και δεν έχει περιουσιακά στοιχεία.
* Πατέρας δύο παιδιών, σήμερα 14 και 16 ετών, χωρισμένος προ 12ετίας, επιδιώκει να έχει επικοινωνία με τα παιδιά του αλλά μάταια. Η μητέρα προσπαθεί να αλλάξει το όνομα του αγοριού, προσπαθεί να το αποξενώσει από τον πατέρα, καθώς δεν τηρεί καμία δικαστική απόφαση σχετικά με την επικοινωνία με το πρόσχημα ότι τα παιδιά δεν επιθυμούν να δουν τον πατέρα τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 24/06/2006
3 Απ: Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα στό Σαβ Jun 19, 2010 8:56 pm
Η οργάνωση Fathers 4 Justice (ή F4J) ξεκίνησε ως μια οργάνωση για τα δικαιώματα των πατέρων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το παράρτημα της οργάνωσης στο Ηνωμένο Βασίλειο διαλύθηκε προσωρινά τον Ιανουάριο του 2006, μετά από κατηγορίες για συνωμοσία από τα μέλη να απαγάγουν το γιο του τότε πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ. Τέσσερις μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2006, ο όμιλος ξαναδημιουργείται και προβαίνει σε διαμαρτυρία κατά τη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης του BBC.

Ιστορία
Η οργάνωση ιδρύθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον Matt O’ Connor, σύμβουλο μάρκετινγκ και πατέρα, μετά το χωρισμό από τη σύζυγό του το 2000. Ο O'Connor έγινε ο κύριος επικριτής του οικογενειακού δικαίου στην Βρετανία, μετά την απαγόρευση από το δικαστήριο να βλέπει τους δύο νεαρούς γιούς του έξω από ένα κέντρο επικοινωνίας.
Στόχος της οργάνωσης F4J είναι να υπερασπιστεί την γονική ισότητα, τη μεταρρύθμισης του οικογενειακού νόμου και την ισότιμη επικοινωνία των διαζευγμένων γονέων με τα παιδιά τους. Είναι γνωστοί για τις τεχνικές διαμαρτυρίας τους, συνήθως ντυμένοι σαν υπέρ ήρωες κόμικς και συχνά σκαρφαλώνοντας σε δημόσια κτίρια, γέφυρες και μνημεία.
Παραρτήματα της οργάνωσης λειτουργούν στην Ολλανδία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Ιταλία. Στην Ελλάδα ο καθηγητής Νίκος Σπιτάλας σχημάτισε την αντίστοιχη ελληνική οργάνωση: http://patrotita.blogspot.com/  SYGAPA - ΣΥΓΑΠΑ (Σύλλογος Για Την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - http://www.sos-sygapa.eu/ και  http://goneas.blogspot.com/ )
Κριτική

Τα μέλη της ομάδας φέρεται να έχουν προβεί σε εκφοβιστικές επιθέσεις, προκειμένου να αναστατώσουν το προσωπικό των δικαστηρίων και των δικηγόρων της οικογένειας. Οι επιθέσεις αυτές περιλαμβάνουν ρίχνουν μωβ χρώμα - χρώμα του ομίλου - στο εξωτερικό των κτιρίων, ωθώντας σάπιο κρέας ή ψάρι σε γραμματοκιβώτια, στέλνοντας ψεύτικες βόμβες, γράμματα μίσους και χρησιμοποιώντας λεκτική βία. Με τις ενέργειές τους αυτές επιτυγχάνουν μεγάλη κάλυψη από τα ΜΜΕ. Ωστόσο, οι πολιτικοί στόχοι της οργάνωσης παραμένουν ανεπίτευκτοι, αλλά ένας από τους κεντρικούς στόχους της, - η άρση του απορρήτου των οικογενειακών δικαστηρίων - αποτελεί το αντικείμενο της ενεργούς πολιτικής συζήτησης. Μια σημαντική, ακούσια συνέπεια της εκστρατείας της F4J είναι η κατάδειξη των ελλείψεων ασφάλεια βρετανικών κτιρίων, όπως το Παλάτι του Backingham και η Βουλή των κοινοτήτων.

http://sottovoce6.blogspot.com/2010/06/blog-post_354.html

ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΕ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ:
http://www.synigoros.gr/contact_submit.htm
Έντυπο Αναφοράς

Εκτυπώσιμη μορφή
Αρχείο σε μορφή word http://www.synigoros.gr/docs/forma.doc
Τηλέφωνο εξυπηρέτησης κοινού : 210 7289600
Πώς υποβάλλεται η αναφορά
Με απλή αίτηση προς τον Συνήγορο του Πολίτη, από την οποία προκύπτουν σαφώς τα στοιχεία του ενδιαφερόμενου πολίτη. Η αίτηση υποβάλλεται:
αυτοπροσώπως, ταχυδρομικώς, με τηλεομοιοτυπία (fax)
Τι πρέπει να περιλαμβάνει η αναφορά
συνοπτική περιγραφή του προβλήματος, ποια είναι η εμπλεκόμενη δημόσια υπηρεσία
τις ενέργειες που έχουν προηγηθεί, το αποτέλεσμά τους,κάθε αποδεικτικό στοιχείο ή πληροφορία που μπορεί να βοηθήσει στη διερεύνηση του θέματος.
Που υποβάλλεται η αναφορά
στα γραφεία του Συνηγόρου του Πολίτη, κατά τις εργάσιμες ημέρες Χατζηγιάννη Μέξη 5, 115 28 Αθήνα (περιοχή Χίλτον), 8.30 π.μ-2μ.μ, 3ος όροφος, με fax στον αριθμό 210 7292129

ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΟΙ ΓΑΜΟΙ

ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟΥ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΟ

Προεδρικό Διάταγμα υπ. απ. 30, σε τροποποίηση του παλαιού ΠΔ 25/2004, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αρ. σελ. 1420, άρθρο 1, παρ. 5.
Σύμφωνα με αυτόν, από τις 13-5-2010, δεν θα απαιτείται η γνώμη του μη έχοντος τη γονική μέριμνα (πατέρα κατά κανόνα) για την έκδοση διαβατηρίου σε ανήλικο παιδί, παρά μόνο η απόφαση επιμέλειας!!!
Οπως δηλαδή με την ενδο-οικογενειακή βία, ο νόμος και πάλι είναι κατά του πατέρα-άνδρα.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - 24-3-2010
http://ec.europa.eu/news/justice/100324_el.htm
Μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου για τους "διασυνοριακούς" γάμους
Δικαιοσύνη και δικαιώματα των πολιτών - 24/03/2010
Χάρη στους νέους κανόνες που θα ισχύουν σε 10 χώρες της ΕΕ, τα "διεθνή ζευγάρια" θα μπορούν να επιλέγουν ποιας χώρας το δίκαιο θα εφαρμοστεί σε περίπτωση διαζυγίου.
Κάθε χρόνο ένα εκατομμύριο ζευγάρια στην ΕΕ υποβάλλουν αίτηση διαζυγίου. Δεν είναι όμως πάντα ξεκάθαρο ποιας χώρας το δίκαιο ισχύει σε περίπτωση διαζυγίου, αν για παράδειγμα οι σύζυγοι προέρχονται από διαφορετικές χώρες. Ή ακόμα, αν οι σύζυγοι είναι από την ίδια χώρα αλλά ζουν και οι δύο στο εξωτερικό, ή αν ζουν σε διαφορετική χώρα ο καθένας. Τα πράγματα περιπλέκονται σε μεγάλο βαθμό.
Το συνολικό ποσοστό των "διεθνών ζευγαριών" που παίρνουν διαζύγιο στην ΕΕ ανέρχεται σε 13% – όσο και το ποσοστό τους στο σύνολο των γάμων. Για τα ζευγάρια αυτά η ψυχοφθόρα διαδικασία της λύσης του γάμου επιβαρύνεται συχνά ακόμη περισσότερο λόγω των διαφορών που υπάρχουν στις εθνικές νομοθεσίες για τα διαζύγια, κάτι αναμενόμενο σε μια Ένωση 27 χωρών με διαφορετική κουλτούρα και ιστορία.
Οι νέοι κανόνες – που θα ισχύουν σε 10 μόνο χώρες της ΕΕ - δίνουν τη δυνατότητα στα "διεθνή ζευγάρια" να επιλέγουν τη νομοθεσία που θα ισχύει σε περίπτωση διαζυγίου τους, έτσι ώστε να μην έχουν να αντιμετωπίζουν άγνωστα νομικά συστήματα που δεν μπορούν να κατανοήσουν.
Ήδη σε πολλές χώρες της ΕΕ τα ζευγάρια αυτά έχουν τη δυνατότητα να πάρουν διαζύγιο σύμφωνα με τη νομοθεσία μιας άλλης χώρας. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι κάθε χώρα έχει διαφορετικούς κανόνες για το ποια νομοθεσία πρέπει να ισχύει. Η ασάφεια αυτή οδηγεί συχνά σε χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες διαζυγίων, με επώδυνες συνέπειες τόσο για τους ενηλίκους όσο και για τα παιδιά.
Επίσης, οι νέοι κανόνες αποσαφηνίζουν ποια νομοθεσία ισχύει σε περίπτωση ασυμφωνίας του ζευγαριού σχετικά με το εφαρμοστέο νομικό σύστημα. Στόχος είναι, σε μια διαδικασία διαζυγίου, να μην επωφελείται ο ένας σύζυγος από πλεονεκτήματα που μπορεί να προσφέρει η νομοθεσία μιας χώρας εις βάρος του άλλου συζύγου.
Το 2006 είχαν υποβληθεί παρόμοιες προτάσεις από την ΕΕ, οι οποίες όμως δεν έτυχαν της ομόφωνης στήριξης όλων των εθνικών κυβερνήσεων. Σήμερα, 10 χώρες αποφασίζουν να προχωρήσουν μόνες τους, εφαρμόζοντας για πρώτη φορά τη διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας.
Η διαδικασία αυτή, που καθιερώθηκε το 1999, επιτρέπει σε μια μεγάλη ομάδα χωρών να θεσπίζουν νόμους που θα ισχύουν μόνο σ' αυτές, δηλαδή όχι στο σύνολο των χωρών της ΕΕ. Η επίτροπος Δικαιοσύνης και Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Βίβιαν Ρέντινγκ προτείνει τη νομοθεσία αυτή εξ ονόματος της Αυστρίας, Βουλγαρίας, Γαλλίας, Ελλάδας, Ισπανίας, Ιταλίας, Λουξεμβούργου, Ουγγαρίας, Ρουμανίας και Σλοβενίας.

NA ΠΩΣ 'ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ' ΟΙ F4J (ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ)

ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Ανδρες ξυπνίστε είναι το σύνθημα του αρχηγού των μπαμπάδων, John Jammit που δημιούργησε ακόμα και κόμμα στη Μάλτα.
Ο ΣΥΓΑΠΑ μέσω του Προέδρου του Νίκου Σπιτάλα, καθιέρωσε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη τη γιορτή του πατέρα

Μπαμπάδες, Ντροπή σας να είστε μίζεροι, δειλοί, ζηλιάρηδες και εσωστρεφείς.

Τι περιμένετε? Χάσατε τα παιδιά σας και τις περιουσίες σας. Τι σας μένει?

ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙΤΕ. Αργότερα θα είναι πολύ αργά.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΤΕΡΑ ΑΠΟ BLOGS:
http://neemo.gr/cluster1070880.php

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
http://www.paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=135997&categoryid=123240
http://www.paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=135975&categoryid=19
I-NEWS

http://www.inews.gr/60/gia-ti-giorti-tou-patera.htm
"Για τη γιορτή του πατέρα!"

"Παγκόσμια ημέρα του πατέρα σήμερα κι εγώ πλημμυρίζομαι απο διάφορα συναισθήματα. Πάνε κοντά 9 χρόνια απο τότε που είπα για τελευταία φορά... την λέξη «μπαμπά» και απευθυνόμουν απευθείας σ’αυτόν. Εδώ και 9 χρόνια όποτε αναφέρω αυτήν την λέξη είναι είτε γιατί θυμάμαι και διηγούμαι κάποιες ιστορίες, είτε γιατί αναφέρομαι σε πατεράδες άλλων προσώπων.
Δεν σας κρύβω μάλιστα οτι δεν ήταν λίγες οι φορές που η αγάπη και η λατρεία, εναλλάχτηκαν με μίσος και θυμό που «έφυγε». Τον κατηγόρησα για τις δύσκολες καταστάσεις που έζησα- και ζω μερικές μέρες-και γιατί με ανάγκασε με τον χαμό του να μεγαλώσω απότομα..Γρήγορα. (τότε ήμουν 15). Τον απαρνήθηκα, ωστε να μπορώ να πετάξω τον οίκτο που ένιωθα για μένα, απο πάνω μου και να φορέσω ένα χαμόγελο…
Συνήθως (και όχι αδίκως) αναφερόμαστε με θαυμασμό και υπερηφάνεια για το πρόσωπο της γυναίκας-μάνας και δεν σας κρύβω οτι νιώθω πως παραγκωνίζουμε την έννοια και την θέση του πατέρα που είναι εξίσου σημαντική για την ανατροφή ενός παιδιού που στην συνέχεια της ζωής του εξελίσσεται σε έναν «αυτόνομο» ενήλικα.
Η ηρωίδα μάνα, η αγωνίστρια μαμα, η γλυκιά μανούλα…. Μην ξεχνάμε όμως και τον «χαλβά» μπαμπα. Και λέω «χαλβά» γιατί πιστεύω οτι με μία γαλιφιά μας, με ένα χαμόγελό μας και μία αγκαλιά δέχεται να γίνει χαλί να μας πατήσει και να μη φέρει αντίρρηση σ’ ο,τι και να του ζητήσουμε, άσχετα απο το αν διαφωνεί η μαμα!
Αρκετοί απο μας, του προσάπτουν αρκετά παρατσούκλια… «Ο γέρος μου», «Ο ωραίος» ,«ο χοντρούλης», «ο φαλάκρας», «ο μπαμπουλίνος» και άλλα πολλά που φανερώνουν μία ιδιαίτερη σχέση πατέρα-παιδιού.
Κι εκείνος θα ξενυχτήσει σε κάποια αρρώστιά μας. Θα παρατήσει κάποιο ματς για να μας πάει στην παιδική χαρά. Θα σκεφτεί στο γυρισμό για το σπίτι να μας φέρει γάλα.Θα κάνει όνειρα για το τι θα γίνουμε και τι θα κάνουμε όταν μεγαλώσουμε (και μάλιστα ίσως πριν γεννηθούμε). Θα χαρεί με τις χαρές μας. Θα λυπηθεί με τις λύπες μας. Θα αγχωθεί με τα άγχη μας. Θα μας συμβουλέψει. Θα μας συνετίσει.
Σε μας θα στηριχτεί όταν γεράσει. Ακόμα και όταν είμαστε μικροί όμως, στα δύσκολά του, απο μας θα αντλήσει δύναμη, απο ένα μας χαμόγελο ή μία αγκαλιά και μόνο.
Απο την άλλη πλευρά, δε λείπουν κι εκείνοι, που δεν αξίζουν να ονομάζονται πατεράδες. Δε τους αξίζει αυτό το αξίωμα (Διότι το να είσαι γονιός είναι αξίωμα!!).
Μην ξεχνάμε πόσες ιστορίες ακούσαμε για βρέφη, παιδιά που κακοποιήθηκαν απο τον ίδιο τους τον πατέρα. Μην ξεχνάμε πόσες φωτογραφίες είδαμε με παιδιά που είχαν δάκρυα στα μάτια, μελανιές στα σωματάκια τους. Μα πάνω απ’όλα μην ξεχνάμε πόσα παιδάκια μεγάλωσαν με ψυχολογικά τραύματα και φόβο για τους ανθρώπους εξαιτίας κάποιου πατέρα-κτήνος.(Θα μπορούσα να πω πολλά γι αυτούς αλλά δε το κάνω γιατί σήμερα θέλω να κρατήσω την «ρομαντική» πλευρά του πατέρα)
Κάντε τους λοιπόν μία μεγάλη αγκαλιά, όχι μόνο σήμερα αλλά κάθε μέρα. Πείτε τους πόσο πολύ τους αγαπάτε-γιατί δυστυχώς πάντα, σε όλη μας τη ζωή, ο χρόνος είναι ένας κακός αντίπαλος. Μακάρι να είχα κι εγώ την ευκαιρία να το κάνω.
Να τους χαίρεστε, να τους αγαπάτε και να τους σέβεστε."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
"exasa ton patera mou prin 3 mhnes.... poso dikio exei !!!!!"

γιορτή του πατέρα

Watch ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�¡ÃÂ�¤ÃÂ�ÂÂ� ÃÂ�¤ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�Â¥ ÃÂ� ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�¤ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�¡ÃÂ�ÂÂ� in Family  

  View More Free Videos Online at Veoh.com

ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

http://www.youtube.com/watch?v=J6vp4vBSfxY

ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: 13-6-2010

ΔΕΣΤΕ ΤΑ VIDEOS :
DAILYMOTION
http://www.dailymotion.com/video/xdoch9_yyyyyy-yyy-yyyyyy-2010-yyyyyy-sygap_people
YOUTUBE
http://www.youtube.com/watch?v=BkpdHytNXLk
LINK ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ (ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ)
http://spitalas.blogspot.com/
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=14/06/2010&id=172728
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η ιδέα της 'Ημέρας του Πατέρα' γεννήθηκε στις ΗΠΑ χάρη στους πεσόντες στον εμφύλιο πόλεμο. Στην Ευρώπη, ονομάστηκε 'Γιορτή' τόσο από το Γερμανικό έθιμο της γιορτής μπύρας - εξοχής όσο και από τους διαζευγμένους την τελευταία δεκαετία για να θυμίσουν την ύπαρξή τους.
Στις ΗΠΑ καθιερώθηκε την τρίτη Κυριακή του Ιούνη, στην Αυστραλία στις 8 Σεπτεμβρίου και αλλού είχε θρησκευτικό χαρακτήρα και γιοραταζόταν την ημέρα της Αναλήψεως, Πεντηκοστής και τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη.
Στην Ευρώπη, θεωρήθηκε καλό να την γιορτάζουμε τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη διότι ακόμα δεν έχουν κλείσει τα σχολεία και μπορούν τα παιδιά να διδάσκονται θέματα σχετικά με την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τη χαρά της πατρότητας.
Ο ΣΥΓΑΠΑ επί εξαετίας, κινητοποιεί και ευασθητοποιεί την κοινωνία για το θέμα των διαζευγμένων μπαμπάδων και τη σημασία της ίσης και δίκαιης αντιμετώπισής τους στα ελληνικά δικαστήρια. Ετσι, διοργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις για τη γιορτή του πατέρα και συντονίζει παγκόσμιο κίνημα αντίστασης κατά της δικαστικής καταστροφής πατέρα-παιδιού μετά το διαζύγιο.
Εχει μηνιαία εφημερίδα (Γονείς & Παιδί), εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή στο Δραμινό Κανάλι (Παιδί και διαζύγιο), οργάνωσε 16 Ελληνικά και Διεθνή Συνέδρια και έχουν εκδόσει γ'αυτόν (το ΣΥΓΑΠΑ) πρόσφατα σειρά γραμματοσήμων τα ΕΛΤΑ.
Την Κυριακή 13 Ιουνίου οργάνωσε πετυχημένη εκδήλωση στην Πλατεία Συντάγματος όπου μοίραζε μπαλόνια, αυτοκόλλητα και άλλα δωράκια για παιδιά, αφίσες, έντυπα, εφημερίδες και άλλο υλικό.
http://www.facebook.com/reqs.php#!/event.php?eid=121871264503455&ref=mf
SYGAPA - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ- ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΓΟΝΕΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Φράγκων 19 Θεσσαλονίκη, τηλ 2310524285, φαξ 2310524319,
Αθήνα: Αινιάνος 8 (Πεδίον του Αρεως), ΤΚ 11521, τηλ: 210-64.11.977
Δράμα: Τέρμα Χρυσοβέργη 2521034910, Αλεξανδρούπολη: 14ης Μαίου 1, 3ος όροφος, Σέρρες: Τσαλοπούλου 13α (ΣΟΦΨΥ) κινητό 6942989785, mails: goneas2005@yahoo.gr  , goneas2010@gmail.com  , President: Spitalas@yahoo.gr
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ http://www.sos-sygapa.eu/
ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ:
http://internationalienation.blogspot.com/
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ: http://www.ipetitions.com/petition/greekfamilylaw/
SYGAPA 2 (ΗΜΑΘΙΑ) http://olganos.blogspot.com/
SYGAPA 3 (ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ) http://sygapalexandroupolis.blogspot.com/
SYGAPA 4 (ΠΑΤΡΑ) : http://sygapapatras.blogspot.com/
SYGAPA 5 (ΛΑΡΙΣΑ) : http://sygapalarissa.blogspot.com/
SYGAPAFRANCE: http://sospapagrecs.over-blog.com/
SYGAPA 6 (ΔΡΑΜΑ): http://sygapadramas.blogspot.com/
SYGAPA 7 (ΚΡΗΤΗ) http://sygapakritis.blogspot.com/
ΠΑΤΕΡΑΣ: http://patrotita.blogspot.com/
ΓΟΝΕΙΣ: http://gonis-sygapa.blogspot.com/
ΓΟΝΕΑΣ : http://goneas.blogspot.com/
FORUM: http://groups.yahoo.com/group/goneas2005
groups sygapa: FACEBOOK , MYSPACE, ZORPIA ,HI.5
ΣΥΓΑΠΑ: http://www.facebook.com/home.php?#/group.php?gid=6965054543
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: http://www.facebook.com/home.php?#/group.php?gid=83895595699&ref=share
http://www.sos-sygapa.eu/
Συλλογος Πατρικης και Ανδρικης Αξιοπρεπειας τηλ 6942989785
επισκεφθειτε καντε εγγραφη στο goneas2005 group, (it s free), και μοιραστειτε μαζι με αλλους τις αποψεις και εμπειριες σας, προσφερετε και δεχθειτε βοηθεια στο προβλημα σας.
http://groups.yahoo.com/group/goneas2005/

VIDEO SYGAPA ΣΥΓΑΠΑ - ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ

SYGAPA Efimerida-Grammatosimo.avi

Getting Started - Channel Bulletins

Getting Started - Channel Bulletins

ΕΝΔΟ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΑΝΔΡΩΝ

ΕΛΒΕΤΙΑ: ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
http://www.tsr.ch/emissions/temps-present/famille-jeunesse/1346781-hommes-battus.html

http://www.ajcp.ch/index.php?option=com_content&task=view&id=70&Itemid=1

ΓΑΛΛΙΑ: ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
http://www.dailymotion.com/video/x38fp5_pedophilie-au-feminin_lifestyle

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
http://sos-parents-abuses.forumactif.com/Emission-du-31-Mai-h8.htm

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ BΕΛΓΙΟ:
http://www.lespapas.com/violence%20conjugale.htm

ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ
http://www.optionsante.com/livres.php?livre=9

FORUM ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
http://www.yabiladi.com/forum/violence-contre-hommes-1-3048010.html

USA-CANADA
http://louisprefontaine.com/2009/01/27/violence-conjugale-mythe-homme-violent

ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

ΠΑΤΕΡΑΣ, ΖΗΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ, ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ:
http://videos.tf1.fr/jt-20h/prive-de-paternite-par-la-justice-5710764.html

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕΙ ΦΕΤΟΣ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ), ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ, ΩΡΑ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 'kevents'

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ:
http://www.youtube.com/watch?v=s3WS9qN_QAA
http://www.youtube.com/watch?v=nvW6nuQ2B0s
http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3D8inwxRWAtYk&h=549b3
http://www.youtube.com/watch?v=vQvyNAJNivU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=nsjE3x2WjZw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=vtpE9d6fDy8&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ZhgXra1h33o&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Q29YR5-t3gg
http://www.youtube.com/watch?v=4BMuDMUjm1U&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=QXlMHjaSNCs&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=EI4Nkhy2_Lc&feature=related
Ο ΜΠΑΡΥ ΓΟΥΑΙΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
http://www.youtube.com/watch?v=0X6Zlzb8MUM
ΜΟΝ VIEUX
http://www.youtube.com/watch?v=UFPshMheC_s&feature=related

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ

To βιβλίο του Δρ Νίκου Σπιτάλα: 'Ιστορίες Διαζυγίων'
http://www.ethraki.com/index.php/culture/item/375-biblioparousiasi-nikos-spitalas-alexandroupoli-epimelitirio  αλλα΄και στην ιστοσελίδα ΣΥΓΑΠΑ: www.sos-sygapa.eu
ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΠΟ ΜΑΜΑ)
Είμαι 61 ετών γυναίκα 35 έτη παντρεμένη, μητέρα 2 παιδιών μεγάλων (30+) και εδώ κ 1 έτος έχω βγεί στη σύνταξη (600 ευρώ) και ο σύζυγος μου θέλει να με χωρίσει. Η συμπεριφορά του είναι βίαιη, πολλές φορές μεθά, με βρίζει συνεχώς και μου καταρακώνει το ηθικό και πολλές φορές σε ακραίες περιπτώσεις μου ασκεί σωματική βία. Θέλει να με χωρίσει για να κάνει ανενόχλητος τη ζωή του. Το πρόβλημα πλέον πέρα απο συναισθηματικό είναι και βαθύτατα οικονομικό, επιβίωσης. Λαμβάνει σύνταξη περί τις 2000 ευρώ και με εκβιάζει για αυτό. Απο ακίνητα έχουμε ένα μικρό σπίτι μισό μισό και ένα άλλο που κατασκευάστηκε προ 2 ετών νεόδμητο αλλά είναι μόνο στο όνομα του. Με εκβιάζει για αυτό διότι όταν αγοράστηκε το οικόπεδο στο οποίο χτίστηκε το σπίτι φαίνεται λέει πως έγινε απο εκποίηση περιουσιακού του στοιχείου που είχε πρίν το γάμο και για να το χτίσουμε αφενός πήραμε δάνειο (τότε όμως δεν είχα ακόμη το εισόδημα της σύνταξης αλλά οικιακά) και αφετέρου για να το ολοκληρώσουμε πάλι για ένα μέρος εκποίησε περιουσιακό του στοιχείο και συνεχώς μου το "χτυπάει" αυτό ότι θα με χωρίσει και δε θα πάρω τίποτα. Το σπίτι αυτό που φαίνεται να είναι με δάνειο είναι μια μεζονέτα αλλα στο ίδιο οικόπεδο έχουν χτιστεί και άλλα δυο μικρά διαμερίσματα ανεξάρτητα απο τη μεζονέτα και το δάνειο. Ο σύζυγος μου ήταν δημόσιος υπάλληλος και παράλληλα για 10 έτη διατηρούσαμε και επιχείρηση που όμως ήταν στο όνομα μου αλλά την κλείσαμε και έχει παρέλθει 10 ετία απο τότε. Παρακαλώ θερμά βοηθήστε με τη συμβουλή σας τι να κάνω. Είμαι σε απόγνωση και πλέον σε μια ηλικία που δεν δύναμαι να εργαστώ. Δε γνωρίζω αν δικαιούμαι διατροφή διότι λαμβάνω τώρα σύνταξη όπως επίσης και αν δικαιούμε κάτι σε ακίνητη περιουσία ή στο εφάπαξ του. Σε περίπτωση διαζυγίου υπάρχει η πιθανότητα να αποφασίσει ο δικαστής να μη λάβω διατροφή ή μέρος απο τα ακίνητα.? Θα σας ευγνωμωνώ, παρακαλώ βοηθήστε με και δείξτε μου ένα συμφέρον δρόμο άν μπορείτε.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΠΟ ΜΑΜΑ)
Είμαι παντρεμένη αρκετά χρόνια, με 2 αγόρια κάτω από 15 χρονών και δεν υπάρχει καμιά επαφή, με τον σύζυγο, ζούμε μαζί "για τα παιδιά". Δεν υπάρχει θέμα ‘τρίτων’ προσώπων –απ’όσο μπορώ να ξέρω. Αποδείχθηκε ότι δεν ταιριάζουμε.

• Μπορώ να πάρω τα παιδιά μου και να πάω στο σπίτι που αγόρασα με δάνειο στο όνομά μου, (καλύπτει τις ανάγκες μας) χωρίς να θεωρηθεί εγκατάλειψη οικογενειακής στέγης; Μπορεί να διεκδικήσει να μείνει εκείνος εκεί για να μην φύγουν τα παιδιά από την οικογενειακή στέγη;
• Ποια διαδικασία πρέπει να γίνει για να πάρω την επιμέλεια των παιδιών; θα θελα να μην φτάσω σε ένδικα μέσα, αν γίνεται πχ με ιδιωτικό συμφωνητικό; Μπορεί να διεκδικήσει τα παιδιά;
• Πως γίνεται να κάνω ξεχωριστή φορολογική δήλωση;
• Η συμμετοχή του οικονομικά πως καθορίζεται; πρέπει υποχρεωτικά να πάω δικαστικά; Υπάρχει κάτι που να με καλύπτει και να μην χρειαστεί αντιδικία
• Μπορεί κάποιος να μου πει τι βήματα πρέπει να κάνω, χωρίς καβγάδες;
Σας ευχαριστώ και συγγνώμη για την πολυλογία
ΤΡΙΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΠΟ ΜΠΑΜΠΑ)
Κατοικώ στην Λάρισα, χωρισμένος (απο1/03/2010) με παιδί, όπου η πρώην έφυγε για Αθήνα με μετάθεση, στερώντας σε μένα και το παιδί μου την καθημερινή μας επαφή. Για την επικοινωνία της ζητούσα να μου δίνει την δυνατότητα να παίρνω το παιδί μου στην Λάρισα για τέσσερις μέρες τον μήνα κάτι που αρνούταν η ίδια πεισματικά ισχυριζόμενη ότι είναι καλύτερα να βέπω το παιδί στην Αθήνα 2 Σαββατοκύριακα τον μήνα χωρίς διανυκτέρευση και φυσικά μη έχοντας δικό μου κατάλυμα να βολοδέρνουμε στους δρόμους.

Την Δευτέρα 3/05/20010 κάνει ασφαλιστικά μέτρα ζητώντας την προσωρινή επιμέλεια του παιδιού και διατροφή €650/μήνα (ενώ ήδη πληρώνω €400/μήνα). Την Τετάρτη 05/05/2010 παρουσιαζόμαστε (εκείνη δεν εμφανιστηκε) ενώπιον δικαστή για λήψη προσωρινών μέτρων αλλά παράλληλα ζήτησα και την εκδίκαση της επικοινωνίας με το παιδί μου. Σήμερα 06/05/2010 αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένος, ο δικαστής μου έδωσε το αυτονόητο δικαίωμα να παίρνω το παιδί μου στην Λάρισα έστω για 3 βράδια έως ότου συζυτηθεί η υπόθεση την 04/06/2010. Έχω στα χέρια μου την απόφαση. Όποιος χρειάζεται αντίγραφο για να διεκδικίσει το αυτονόητο ας επικοινωνίσει μαζί μου. Γνωρίζω ότι δεν κέρδισα τον πόλεμο, κέρδισα όμως μια σημαντική μάχη που πιστεύω να με φέρει κοντά στην τελική νίκη. Α.Κ.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΠΟ ΜΠΑΜΠΑ)
Έχω πολύ καλό δικηγόρο, παρόλα αυτά το πρόβλημα είναι ότι παρά τη σχετική απόφαση των Ασφαλιστικών μέτρων από τον Μάρτιο του 2009, η εν διαστάσει πρώην σύζυγός μου, προφασιζόμενη είτε «ασθένειες» είτε «ψυχολογική ταραχή» του παιδιού μου – σημειώνω ότι με το γιό μου έχω μια καταπληκτική σχέση, με ζητάει με κάθε τρόπο και αντιδρά στον αποκλεισμό του από εμένα εκ μέρους της μητέρας του και της οικογένειάς της – μου τον δίνει ελάχιστες φορές και μόνο για μια βόλτα 2 – 3 ωρών. Προσπαθεί απόλυτα μεθοδευμένα και με κάθε τρόπο να περιορίσει στο ελάχιστό την επικοινωνία μου με το παιδί, κυρίως δε στο θέμα της διανυκτέρευσης του παιδιού στο σπίτι του πατέρα του, στο σπίτι που γεννήθηκε ή των ολιγοήμερων διακοπών μας (Χριστουγέννων, Πάσχα, Καλοκαιρινές).

Επί δύο χρόνια και παρά τις καθημερινές μου προσπάθειες (τηλεφωνήματα και μηνύματα SMS) για επικοινωνία με το παιδί, τις συνεχείς κλήσεις των περιπολικών όταν αρνείται να μου δώσει το παιδί και τα διάφορα δικαστήρια, (με την ευκαιρία επισημαίνω ότι το πολυμελές δικαστήριο σχετικά με το διαζύγιο βγήκε πρωτόδικα σε βάρος της), κάνει ότι μπορεί για να αποκόψει την επικοινωνία μου με το μικρό μου αγόρι. Όπως καταλαβαίνεται βιώνω ένα σοβαρό και καθημερινό πρόβλημα, αλλά αυτό που κυρίως με ενδιαφέρει είναι οι σοβαρές επιπτώσεις στη ψυχολογική κατάσταση του παιδιού, επιπτώσεις τη σοβαρότητα των οποίων, δυστυχώς η «άλλη πλευρά» φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται.
Αυτό είναι το σκηνικό με λίγα λόγια και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.
Παρακαλώ ενημερώστε με για τις υποχρεώσεις μου σχετικά με το σύλλογό σας.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
ΠΕΜΠΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΠΟ ΑΔΕΛΦΗ)
Κύριε Σπιτάλα σας περιγράφω με λίγα λόγια την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο αδελφός μου.(Μ.)

Είναι 35 ετών, άνεργος εδώ και ένα μήνα. Γνώρισε τη γυναίκα του (Δ.), πρίν από 3 χρόνια και παντρεύτηκαν αφού προέκυψε εγγυμοσύνη. Γεννήθηκε η ανιψιά μου (Φ.) η οποία είναι σήμερα 2,5 ετών. Η Δ. έχει άλλο ένα κοριτσάκι(Μ.) από προηγούμενο γάμο, 7 ετών σήμερα του οποίου έχει την επιμέλεια.2 μήνες μετά τη γέννηση της Φ. μετακόμισαν στο πατρικό μου, σε διαμέρισμα που τους διέθεσαν οι δικοί μου στο ισόγειο. Οι γονείς μου μένουν ακριβώς από πάνω στον 1ο και είναι 64 ετών η μητέρα μου και 68 ετών ο πατέρας μου.
Από τον πρώτο καιρό που μετακόμισαν, οι γονείς μου ανέλαβαν να μεγαλώσουν τη φωτεινή γιατί διέκριναν απίστευτη ανικανότητα και αδιαφορία στο μεγάλωμα όχι μόνο της Φ. αλλα και της Μ. Μία μάνα ανίκανη, παγερή συναισθηματικά και αδιάφορη ακόμα και για τις βασικές ανάγκες των παιδιών της. Το μόνο που έκανε ήταν να δουλεύει , να κοιμάται και να φωνάζει. Ο αδελφός μου συμφώνησε να μεγαλώνει το παιδί με τους γονείς μου γιατί δεν της είχε καθόλου εμπιστοσύνη. Αυτό συμβαίνει μέχρι και σήμερα. Η Φ. ζεί και μεγαλώνει με τους παπούδες της στους οποίους έχει μεγάλη αδυναμία. Πριν από 1 χρόνο η Δ. άρχισε να παίρνει ναρκωτικά. Εισπνεόμενη ηρωίνη. Είχε πάρει και στο παρελθόν ηρωίνη αρκετές φορές και την έκοβε με παράνομη μεθαδώνη που έβρισκε στο εμπόριο. Ταυτόχρονα άρχισε να έχει και ψυχολογικά προβλήματα. Πολλά νεύρα, φωνές, κατάθλιψη, και ατελείωτες ώρες ύπνου. Της προτείναμε να πάει σε ψυχίατρο για λήψη φαρμάκων και ψυχοθεραπεία. Μετά από λίγους μήνες θεραπεία, έκοψε τα ναρκωτικά (?) αλλά δυστυχώς αντί να γίνεται καλύτερα γίνεται ολοένα και χειρότερα. Σήμερα έχουμε ένα παραπεμπτικό στα χέρια μας από την ψυχίατρο της που γράφει να εισαχθεί σε ψυχιατρική κλινική για θεραπεία. Το παραπεμπτικό γράφει ότι έχει βαριά κατάθλιψη, ψύχωση, αυτοκτονικό ιδεαλισμό και ότι έχει κάνει χρήση ναρκωτικών και βρίσκεται στο στάδιο της απεξάρτησης. Εννοείται ότι δεν θέλει να μπεί σε κλινική για θεραπεία. Ελπίζω να σας έδωσα μια ικανοποιητική εικόνα της κατάστασης. Υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα τα οποία θα προτιμούσα να τα συζητήσουμε από κοντά. Εύχομαι να έχω απάντησή σας σύντομα. Η οικογένεια μου κι εγώ είμαστε απελπισμένοι και δεν εμπιστευόμαστε τους δικηκόρους. 'Εχω επισκεφθεί 2 γραφεία μεγαλοδικηγόρων μέχρι σήμερα και δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω ποιές είναι οι πιθανότητες που έχουμε να πάρουμε την επιμέλεια της Φ. Ελπίζω να μην σας κούρασα.... Σας ευχαριστώ πολύ.
ΕΚΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Καλησπέρα κύριε Σπιτάλα. Ονομάζομαι Ν. Ν. Μένω Αττική. Εχω χωρίσει πριν 8 χρόνια όταν ο γιος μου ήταν 8 μηνών με απόφαση της τεως συζύγου. έκτοτε η πρωην ξαναπαντρεύτηκε και ζει στη πολη της κατερίνης δίχως να έχει άλλο παιδί. Δυστυχώς το διαζύγιο μας ήταν περιπετειώδες (για διατροφές και για την επιμέλεια του παιδιού προηγήθηκαν 3 δικαστήρια τη περίοδο 2002-2003). Μιλάμε για απίστευτη μανία προς εμέ παρόλο που ήταν δική της η απόφαση να χωρίσουμε. ολά αυτά βέβαια έιχαν επίπτωση στον ψυχισμό μου και πέρασε πολύ καιρός για να συνέλθω. Σήμερα μετά από 6 χρόνια έχω ξαναπαντρευτεί με ένα εξαίσιο άνθρωπο και έχω μαζύ του άλλα δύο παιδιά ένα 4,5 χρονών και ένα μωρό 19 μηνών. ΄μένουμε στην αθήνα όπου δουλεύουμε και οι δύο, εγώ γιατρός και η σύζυγος μαία. ολά καλά μέχρι χρες όπου έλαβα ένα εξώδικο - αγωγή από την πρώην για αύξηση της διατροφής. μέχρι τώρα έδινα με απόφαση δικαστηρίου το 2003 διατροφή 200 ευρώ (σύμφωανα πάντα με τα οικονομικά του 2003, ως και εργένης). Σήμερα η "άθλια" ζητά εν μέσω οικονομικής κρίσης και γνωρίζοντας την οικογενειακή μου κατάσταση αύξηση στα 500 ευρώ. Βοθήστε με τι να κάνω και αν γνωρίζετε εξειδικευμένο δικηγόρο "τσακάλι" στη πόλη της Κ. προκειμένου να με υποστηρίξει στη περιπέτειάμου. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.
ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΛΑΙΝΕ ΑΠΟ BLOG 'ΠΡΩΙΝΗ ΠΙΛΑΛΑ'

http://proinipilala.blogspot.com/2010/01/blog-post_22.html
Το παρακάτω γράμμα ακούστηκε στο ραδιο Θεσσαλονικη.
"Είμαι εκείνος άνδρας που παντρεύτηκε, έκανε ένα κοριτσάκι... τη Μαρία μου και μετά χώρισε. Ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε. Εγώ έφυγα από το σπίτι . Εγώ εγκατέλειψα γυναίκα και παιδί. Εγώ είμαι ο ένοχος σταυρώστε με.
Δεν βάζει ο νους σας τι έχω ακούσει και δε βάζει ο δικός μου ο νους τι έχει ειπωθεί πίσω από την πλάτη μου.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα... και νομίζω ότι το γνωρίζετε πολύ καλά εσείς και οι γυναίκες και οι άνδρες που ακούν
Δεν θα σας πω τα τετριμμένα και χιλιοειπωμένα ... όταν φεύγει κάποιος δεν φταιει μόνο αυτός που φεύγει ... αυτές είναι κουβέντες για τις μάνες και τις πεθερές.
Θα σας πω απλά ότι έφυγα γιατί αν έμενα θα έσερνα την μιζέρια ενός αποτυχημένου γάμου στις πλάτες μου και στις πλάτες μιας διαλυμένης οικογένειας. Αμα δεν μπορείς να ζήσεις μ’ έναν άνθρωπο δεν αντέχεις ούτε τον ίσκιο του κι αυτό έρχεται και σαρώνει κάθε στιγμή κάθε λεπτό.. και άντε η στιγμή και το λεπτό περνάει .... ολόκληρη η ζωή όμως?
Τι παντρεύτηκα θα μου πείτε? Μη το πείτε . Τι έκανες παιδί τότε? Για τον λόγο που κάνουμε όλοι μας παιδιά. Είναι αυτή η αρχέγονη ασυνείδητη εκτόνωση του εγώ μας. Αφήνουμε απογόνους άρα υπάρχουμε.
Όταν γεννήθηκε η κόρη μου ένοιωσα ότι αγαπώ όλο τον κόσμο. Στην αρχή δεν ήξερα πως να την πιάσω, πως να την αγγίξω, πως να την ακουμπήσω. Μετά γίναμε αυτοκόλλητοι. Εγώ και το κορίτσι μου. Δεν πρέπει να υπάρχει άλλο παιδί στον κόσμο που να έχει φιληθεί τόσο πολύ από τον γονιό του. Ήμουν ο πιο χαζός από τους χαζούς χαζομπαμπάδες. Όταν ήταν τριών μηνών προσπαθούσα να πείσω τους συγγενείς και τους φίλους ότι μου μιλάει. Καθόμουν πάνω από την κούνια της και προσπαθούσα να συγχρονίσω την αναπνοή μου με την δική της. Σκεφτόμουν πως θα μεγάλωνε , πως θα πήγαινε σχολείο , θα σπούδαζε, θα παντρευόταν και έκανα πρόβες μπροστά στον καθρέφτη πως θα κοιτούσα αυστηρά τον υποψήφιο γαμπρό. Εντελώς ηλίθιος δηλαδή. Όταν άρχισε να συλλαβίζει είπε φυσικά μπαμπά... Θυμάμαι μόνο που όταν την άκουσα έτρεμαν τα γόνατά μου σα να είχε τρέξει μαραθώνιο. Τώρα είναι σχεδόν πέντε και προχθές που γύρισε από τον παιδικό μου πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι η δασκάλα τους ρώτησε τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς και δεν ήξερε τι να πει. Τους είπε όμως ότι δουλεύει τόσο πολύ που κοιμάται το βράδυ στο γραφείο και δεν προλαβαίνει να έρχεται σπίτι . Να σας πω τι έγινε? Τι σημασία έχει? Εδώ σταυρώστε με . Είναι δύο χρόνια που έφυγα από το σπίτι και μετά από εξωφρενικά τραγικές καταστάσεις τώρα μπορώ να πώ ότι ηρέμησαν τα πράγματα . Τώρα τουλάχιστον μπορώ να την βλέπω. Μια φορά στις 15. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί όταν χωρίζεις πρέπει να χωρίσεις και από το παιδί σου? Τι είναι το τίμημα? Η τιμωρία? Η ισόβια κάθειρξη?
Έχω την οικονομική και κοινωνική δυνατότητα να μεγαλώσω κι εγώ την κόρη μου γιατί είμαι υποχρεωμένος να την βλέπω κάθε 15 για λίγες ώρες. Κάτι ψιλά καλοκαίρι και γιορτές και στα κρυφά πίσω από το σχολικό όταν μπαίνει στον παιδικό.
Θα μου πείτε έτσι έκρινε το δικαστήριο. Αλλά είναι άδικο ρε γαμώτο. Το’ χετε σκεφτεί ποτέ αυτό? Έχω αναλάβει όλα τα έξοδα και με το παραπάνω. Πληρώνω την διατροφή. Ότι έχω και δεν έχω είναι δικό της αλλά αρνούμαι να είμαι ένας μπαμπάς επιταγή. Θέλω να μοιράζομαι τα πάντα. Το ξύπνημά της το γέλιο της τα λογάκια της τα καμώματά της τις γκρίνιες της τις αρρώστιες της τον πυρετό της τα παιχνίδια της τα πάντα. Γι αυτό σας λεω μπείτε στη θέση λίγο του άντρα και για την γιορτή της μητέρας που θέλετε να σας στείλουν τις ιστορίες των μανάδων. Να σας στείλουν και των πατεράδων. Εντάξει το ξέρω πως δεν είμαι παράδειγμα προς μίμηση ... μάλλον προς αποφυγή θα έλεγα . Είμαι όμως ένας πατέρας που....αφήστε το καλύτερα.
Ξυπνάω κάθε μέρα στις έξι και τέταρτο για είμαι πίσω από το σχολικό στις 7 και μισή. Μερικές φορές δεν διακρίνω το κεφαλάκι της. Παρόλα αυτά είμαι ευτυχισμένος γιατί μας χωρίζουν μόλις λίγα μέτρα. Σε λίγες μέρες έχει τα γενέθλιά της και θα σβήσει πέντε κεράκια ...κι εγώ δεν θα είμαι εκεί "
Περισότερες ιστορίες: Στην ιστοσελίδα ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sygapa.eu  και στο blog του Δρ Νίκου Σπιτάλα που εξέδωσε βιβλία με τίτλο: 'ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ'  http://spitalas.blogspot.com και 'Το Κοινωνικό κίνημα των διαζευγμένων' http://youtu.be/oTqx4oGimyE και   http://youtu.be/nS3afZ5wE2c