Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Στη Γαλλία, διαμαρτύρονται για τις αδικίες ενάντια στα παιδιά

Από το blog του jean Peirre Rozsenczeig, προέδρου δικαστηρίου ανηλίκων του Bobigny-Γαλλία
Priorité aux enfants sans autorité, pas aux couples homosexuels en manque d’enfants
(Προτεραιότητα στα παιδιά δίχως γονική μέριμνα, όχι στους ομοφυλλόφιλους που τους λείπουν παιιδιά)
Le gouvernement l’a annoncé clairement : la promesse de François Hollande de permettre aux couples homosexuels de se marier et d’adopter sera tenue. Une divergence dite « mineure » oppose encore le ministère de la famille et celui de la justice sur l’accès de ces couples aux procréations médicalement assistées.

J’ai déjà eu l’occasion de développer ici les interrogations – euphémisme ! – que soulève à mes yeux la question de l’adoption par des couples homosexuels. Je ne conteste pas – j’y reviendrai – les capacités éducatives des personnes homosexuelles vivant seules ou en couple, mais je m’interroge à propos des enfants – l’unique légitimité de ce blog – sur l’intérêt pour eux d’avoir deux ou trois filiations masculines ou féminines. J’avance – et je constate que le Primat des Gaules a utilisé cet argument sur le mariage – que si l’on décroche la filiation du masculin et du féminin on ne voit pas sur quelle base demain on interdirait à deux ou trois hommes ou femmes, sinon plus, de vouloir faire de telle jeune personne leur enfant.
Je ne dis pas que c’est un mal ; j’avance que la filiation est une chose trop sérieuse comme pilier d’une société pour semer la révolution afin de répondre aux revendications, seraient-elles légitimes, d’une minorité. En tout cas, cela suppose réflexion et prudence. Le fait que d’autres Etats s’y soient engagés ne saurait suffire pour légitimer une telle reforme, qui plus est, sans débat au prétexte qu’il s’agirait d’une promesse électorale.
En l’état, à mes yeux, il y a plus grave, dans ce que nous vivons. Je suis en effet choqué que l’on prenne le problème auquel nous sommes confrontés par le petit bout de la lorgnette. La question n‘est pas de permettre à quelques centaines de couples homosexuels d’adopter ou à quelques milliers d’exercer l’autorité parentale sur les enfants qu’ils élèvent ensemble. Le problème posé publiquement depuis 20 ans est de permettre à 2 -2,5 millions d’enfants qui vivent dans des familles reconstituées, dont les adultes qui les élèvent sont hétérosexuels ou homosexuels, d'avoir à faire à des hommes et/ou des femmes légitimes à exercer au quotidien l’autorité parentale. Là encore je ne reprendrai pas dans le détail les données sociologiques et juridiques largement développées dans d’autres billets, mais je fais ce constat que l’urgence est bien de voter une loi sur le droit des tiers – beaux-parents, grands-parents et d’une manière générale des personnes ayant en charge un enfant qui n’est pas le leur par le sang - alors que nous débattons du problème marginal – j’assume le mot dans son sens fort- qu’est la question homosexuelle ! Il est temps de siffler la fin de la récréation et de remettre les choses dans le bon ordre.
L’enjeu politique est d’abord de répondre à l’ensemble de ces 2 à 2,5 millions d’enfants et aux millions d’adultes qui les environnent. Qui peut et doit faire quoi au quotidien pour ces enfants ? Qui est en charge des actes usuels ou courants ? Il faudra au passage préciser ce que l’on entend par actes usuels. L’enfant devra respecter l’autorité des personnes avec lesquelles il vit au quotidien. On réaffirmera que le parent biologique sera investi à titre principal de l’exercice des attributs de l’autorité parentale (opération esthétique ou grave, sortie de territoire, orientation scolaire etc.).
Ne nous inquiétons pas on retrouvera rapidement la question des couples homosexuels puisque parmi ces enfants certains sont élevés par des adultes qui se revendiquent comme homosexuels.
Le gouvernement Jospin (1997-2002) n’a pas osé aborder cette question de peur d’être accusé de déconstruire la famille en favorisant les couples reconstitués.
Les gouvernements du président Chirac (2002-2007) se sont mis aux abonnés absents sur ce sujet.
Le président Sarkozy a annoncé en grandes pompes un texte. Mme Morano a pris des engagements. La Défenseure des enfants a proposé un projet singulièrement différent, la mission Léonetti a suggéré une réponse massive qui ne répondait pas à la question posée en prônant l’adoption. Trois projets; aucun acte. on a craint (déjà) de devoir légitimer les couples homosexuels.
On a eu tort.
On peut reconnaître la possibilité pour les homosexuels d’exercer des attributs de l’autorité parentale -c’est la voie sur laquelle s’engagent petit à petit les juridictions -, sans avoir et pour ne pas avoir à aller jusqu’à l’adoption qui pose des problèmes comme je l’ai développé, d’ordre public.
Il est temps que la ministre de la famille perce l’abcès et prenne la question par le bon bout. La ministre de la justice la soutiendra inéluctablement. Nombre d’enfants manquent d’autorité de référence. Combien de fois le juge ou l’éducateur n’entend-il pas : « T’es qui toi ? Tu n’es pas mon père. Alors dégage … «
A force de répondre aux seuls groupes de pression, on perd souvent l’essentiel. Il est temps de refaire de la vraie politique ! Une politique familiale d'envergure s'impose. Les termes en sont connus et déjà traiter de la condition parentale.
http://jprosen.blog.lemonde.fr/2012/09/20/la-paille-et-la-poutre-en-matiere-familiale-485/#comment-18579
Σημείωση: Στη Γαλλία, Ισπανία και σε όλα τα δημοκρατικά κράτη του κόσμου, οι δικαστές είναι ελεύθεροι να αναρτούν τις απόψεις τους και να καταγγέλουν είτε πολιτικούς είτε συναδέλφους για τις νομικές αδικίες. Ετσι βελτιώνουν το σύστημα, αποστομώνουν τους παιδεραστές και τους μασόνους. Στην Ισπανία υπάρχει ο γνωστός δικαστής Serrano. 

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Καθημερινή: Μεγάλα σκάνδαλα λιμνάζουν στα συρτάρια της Δικαιοσύνης

Μεγάλα σκάνδαλα λιμνάζουν στα συρτάρια της Δικαιοσύνης

Της Ιωαννας Mανδρου
Οταν από χρόνια η κρατική και η πολιτική διαφθορά είχε χτυπήσει κόκκινο και διεθνείς οργανώσεις προειδοποιούσαν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει και απαιτούνται μέτρα εξυγίανσης του δημοσίου βίου, η δικαιοσύνη είχε αφεθεί -με ευθύνη και των ίδιων των δικαστών- στην τύχη της να κινείται και να δρα με όρους και προϋποθέσεις περασμένων δεκαετιών.
Σήμερα, που η κοινωνία απαιτεί -και δικαίως- να τιμωρηθούν όσοι έχουν βάλει το χέρι στον κουβά με το μέλι του κρατικού χρήματος και η οικονομική συγκυρία επιβάλλει ρυθμούς απόδοσης δικαιοσύνης ευρωπαϊκών προδιαγραφών, το ελληνικό δικαστικό σύστημα αδυνατεί, παρά τις φιλότιμες και υπεράνθρωπες προσπάθειες ορισμένων, να ανταποκριθεί έστω και στοιχειωδώς.
Ερωτήματα
Αποτέλεσμα, εκατοντάδες σοβαρότατες υποθέσεις σκανδάλων και κρατικής διαφθοράς με αντικείμενο εκατομμύρια ευρώ που «φαγώθηκαν» από τα δημόσια ταμεία, να βρίσκονται για χρόνια στα συρτάρια ανακριτών και δικαστικών δίχως να ολοκληρώνονται οι απαιτούμενες δικαστικές διαδικασίες και δίχως εκείνοι, που εντοπίστηκαν ως ένοχοι, να δικάζονται και να καταδικάζονται σύμφωνα με τον νόμο.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Δικαιοσύνη: Αδικη για τους πολίτες και παράνομη


"Ο δικαστής που παραβιάζει το νόμο, δεν είναι δικαστής" - Μαρία Χασιρτζόγλου, Εφέτης

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Όμως η πραγματική αυτή κατάσταση, στην οποία σαφώς και έχουμε δικαίωμα να αντιδράσουμε, δεν δικαιολογεί την άρνηση της αποστολής μας μέσα στη συντεταγμένη πολιτεία ούτε, ακόμη χειρότερο, την παρανομία που ακυρώνει το ρόλο μας. Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου.



“Η νομιμότητα δεν είναι συνώνυμο ούτε της δικαιοσύνης ούτε πρωτίστως της πραγματικής δημοκρατίας” έγραψε ένας δικαστής, σε ιστοσελίδα συναδέλφου, επιχειρηματολογώντας υπέρ της νομιμότητας της "αποχής" των δικαστών από τα καθήκοντά τους.

Αδυνατώ να αποκωδικοποιήσω τη σκέψη ενός δικαστή που υιοθετεί το παραπάνω αξίωμα. Και από αυτή την αδυναμία προκύπτει ένα ερώτημα που μοιάζει, αλλά δεν είναι, υπαρξιακό:

«Ποιοι, τέλος πάντων, είμαστε και τι κάνουμε;».
Κατά τον ορισμό που μάς αποδίδεται (βλ. για παράδειγμα στο λεξικό της ΚΝΛ), είμαστε αυτοί που απονέμουν δικαιοσύνη.

Και τι σημαίνει απονέμω δικαιοσύνη;
Σημαίνει ότι ικανοποιώ κάποιον ή αποκαθιστώ μια κατάσταση, στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού, όταν έχει βλαφτεί από μια παράνομη συμπεριφορά.

Και πώς το κάνω αυτό;
Εφαρμόζοντας το νόμο. Εφαρμόζοντας, επαναλαμβάνω, το νόμο όπως τον ερμηνεύω πρωτίστως από το γράμμα του και δευτερευόντως από το πνεύμα του, σύμφωνα με την επιταγή του άρθρου 87 παρ. 2 του Συντάγματος. Δεν διαπλάθω κατά την κρίση μου το νόμο, όταν αυτός είναι σαφής και χωρίς κενά, γιατί τότε, πολύ απλά, τον παραβιάζω.

Και αν τον παραβιάζω για «καλό και δίκαιο» σκοπό;
Τότε αποσυνδέω την απονομή της δικαιοσύνης από το νόμο, που σημαίνει ότι αποσυνδέω τους όρους, με τους οποίους ικανοποιώ κάποιον ή αποκαθιστώ μια κατάσταση, από τους ορισμούς του νόμου και πράττω κατά την, χωρίς όρια, υποκειμενική μου κρίση για το καλό και το δίκαιο.

Και είναι κακό αυτό;

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Ιστοσελίδα ΣΥΓΑΠΑ

SPITALAS Nicolas: Ιστοσελίδα ΣΥΓΑΠΑ: Αξίζει να δείτε την ιστοσελίδα του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. (Σύλλογος Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια):   www.sos-sygapa.eu  facebook:  htt...

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ: "Το παιδί μου, ένας ξένος: Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρ...

ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ: "Το παιδί μου, ένας ξένος: Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρ...: O Δήμος Θεσσαλονίκης και ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. (ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ) Σας προσκαλούν στην επιστημονική ημερίδα "Το ...

Επιστημονική Ημερίδα: "Το παιδί μου, ένας ξένος: Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης"

O Δήμος Θεσσαλονίκης και ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. (ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ)
Σας προσκαλούν στην επιστημονική ημερίδα
"Το παιδί μου, ένας ξένος: Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης"
που θα πραγματοποιηθεί στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης, Εθνικής Αμύνης 27, την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012, ώρα 18:00.
Η εκδήλωση εντάσσεται στο Θεματικό κύκλο «Βιβλιοθήκες και παιδί».

Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής.

Πληροφορίες: Κωνσταντίνος Βόγδανος, Υπεύθυνος Εκδηλώσεων Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης, 2310 374808. http://www.facebook.com/k.vogdanos?fref=pb  
Σπιτάλας Νικόλας, Πρόεδρος ΣΥΓΑΠΑ, τηλ. 2310524285, 6999554836
www.sos-sygapa.eu 

Municipality of Thessaloniki and SY.G.A.P.A. (HELLENIC SOCIETY FOR THE DEFENSE OF THE RIGHTS OF THE CHILD AND FATHER)
Invitation to scientific workshop
"My child, a stranger: Parental Alienation Syndrome-alienation"
Place of application: Central Municipal Library of Thessaloniki, 27, Ethnikis Aminis str., Friday, 2 November 2012, at 18:00.
The event is part of the thematic cycle "Libraries and child."
Admission is free.

Information: Constantine Vogdanos, Events Manager Central Public Library, 2310 374 808.
Spitalas Nicholas, President of SYGAPA, tel ++302310524285, ++306999554836

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
18:00-18.30 Προσέλευση κοινού-συνέδρων
18.30-18.45 Παρούλα Νάσκου-Περράκη, καθηγήτρια Ευρωπαϊκού Δικαίου στο ΑΠΘ: ‘Ευρωπαϊκοί θεσμοί προστασίας παιδιών διαζυγίων’
18.45-19.00 Φίτσιαλος Γεώργιος, γενετιστής: ‘Η ιατρική στην κακοποίηση των παιδιών των διαζυγίων’
19.00-19.15 Μαράκη Δέσποινα, κοινωνική ανθρωπολόγος: 'Τα παιδιά ως αναγκαστικοί αποδέκτες της ενδοοικογενειακής εξουσίας στα πλαίσια ενός διαζυγίου': 19.15-19.30 Μπιτσαξής Ευάγγελος, δικηγόρος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: ‘Ευρωπαϊκοί θεσμοί. Το παράδειγμα Τσουρλάκης & Σπιτάλας’

19.15-19.30 Μπιτσαξής Ευάγγελος, δικηγόρος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: 'Δικαστήριο Ανθρωπίνων Διακαιωμάτων. Τα παραδείγματα Τσουρλάκης-Σπιτάλας'
19.30-19.45 Φατούρου Ιωάννα, υποψ. Διδάκτωρ Εγκληματολογίας Πάντειο Πανεπιστήμιο:
'Ενδο-οικογειακή βία: Ανδρική θυματοποίηση'
Ερωτήσεις

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
20.00-20.15 Καλλιέρου Λιάνα, ψυχολόγος: 'Η γονεική Ισότητα για ισορροπημένα παιδιά διαζυγίων'
20.15-20.30 Παπαδόπουλος Νίκος, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, διδάσκων ΑΕΙ: ‘Η διαμεσολάβηση ως οικογενειακός θεσμός’
20.30-20.45 Καμπούρη Φανή, κοινωνική λειτουργός: ‘Οι δικαστικές αποφάσεις ως μέσον εκβιασμού της μάνας προς τον άνδρα-πατέρα’
20.45-21.00 Συνήγορος του Παιδιού
21.00-21.15 Σπιτάλας Νίκος, καθηγητής ΑΕΙ-Πρόεδρος ΣΥΓΑΠΑ: ‘Το Σχολικό περιβάλλον στα παιδιά διαζυγίων & το σύνδρομο PAS’
21.15-21.30 Ερωτήσεις - Συζήτηση

Οργανωτική Επιτροπή
Βόγδανος Κωνσταντίνος (Δημοτική Βιβλιοθήκη)
Αϋφαντής Ελευθέριος (Υπεύθυνος ΣΥΓΑΠΑ Θεσσαλονίκης)
Κιριμκίλογλου Γεώργιος (Αντι-Πρόεδρος ΣΥΓΑΠΑ)
Πάντζος Ιωάννης (Υπεύθυνος ΣΥΓΑΠΑ Αθηνών)

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης: wikipedia...

ΠΑΤΡΟΤΗΣ-ΓΟΝΕΑΣ-ΣΥΓΑΠΑ: Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης: wikipedia...: Ιστορικό   Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον   δυτικό κόσμο , ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το...

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Διαζύγιο στο focus web tv Γιάννη Πάντζο-ΣΥΓΑΠΑ

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Διαζύγιο στο focus web tv Γιάννη Πάντζο-ΣΥΓΑΠΑ: FOCUS WEB TV  Στην Αθήνα με τον Γιάννη Πάντζο που εκπροσωπεί το ΣΥΓΑΠΑ και μιλά για τη δράση μας και τα διαζύγια στην Ελλάδα.   ΤΕΤΑΡΤΗ ...

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Ανδρες τα θύματα της ενδο-οικογενειακής βίας

Θερμά επεισόδια στα ελληνικά νοικοκυριά

Η ανέχεια, η ανεργία και η ανασφάλεια οδηγούν σε αύξηση των κρουσμάτων σωματικής και ψυχολογικής βίας μεταξύ συζύγων
Αυξημένη βία εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος έχει προκαλέσει στη χώρα μας η οικονομική κρίση. Η ανέχεια, η ανεργία και η ανασφάλεια για την επιβίωση φέρνουν την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ οκτώ ευρωπαϊκών κρατών ως προς τη σωματική και την ψυχολογική βία που ασκείται μεταξύ συζύγων.
Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν μεταξύ άλλων από την έρευνα DOVE (Domestic Violence in Europe) που πραγματοποιήθηκε σε πολίτες της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Ουγγαρίας, του Βελγίου, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σουηδίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας. Χαμηλότερα ποσοστά εμφανίζουν οι Ελληνες στις σεξουαλικές επιθέσεις και στους τραυματισμούς μέσα στην οικογένεια, τομέας στον οποίο τα σκήπτρα κατέχουν η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οπως εξηγεί ο Θωμάς Γεράκης, διευθύνων σύμβουλος της Εταιρείας Ερευνών και Επικοινωνίας MARC, η οποία πραγματοποίησε την έρευνα στη χώρα μας για λογαριασμό της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, τα ποσοστά τόσο της σωματικής όσο και της ψυχολογικής ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα εμφανίζονται αυξημένα σε σύγκριση με παλαιοτέρα στοιχεία και σε σχέση με τα αντίστοιχα τελευταία στοιχεία των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Το 72% των ανδρών και το 70,7% των γυναικών δήλωσαν ότι σε διάστημα ενός έτους υπέστησαν ψυχολογική κακοποίηση τουλάχιστον μία φορά και το 31,7% και 23,4% σωματική επίθεση. Εως έναν βαθμό τα αποτελέσματα φαίνεται ότι επηρεάζονται από την κρίση, ενώ στους θύτες περιλαμβάνονται άτομα όλων των μορφωτικών και οικονομικών επιπέδων.
Oλο και περισσότεροι άνδρες φαίνεται πως είναι ανάμεσα στα θύματα της σωματικής κακοποίησης στην Ελλάδα
Οι κατηγορίες
Η σωματική επίθεση, στην οποία οι Ελληνες κατέχουν αρνητική πρωτιά, διακρίνεται από τους ερευνητές στην ελαφρά και τη σοβαρή. Οι Ελληνες έχουν υψηλότερα ποσοστά στην ελαφρά σωματική επίθεση στην οποία εντάσσεται το να τραβήξει κάποιος απότομα το χέρι του/της συντρόφου του, να τον/τη σπρώξει, να πετάξει κάτι ακίνδυνο προς εκείνον/η, να τον/τη χαστουκίσει. Στη σοβαρή επίθεση περιλαμβάνονται η απειλή με όπλο, η ρίψη αντικειμένων που μπορεί να τραυματίσουν, το πιάσιμο από τον λαιμό, η κλωτσιά, το χτύπημα σε τοίχο. Με την έννοια της ψυχολογικής κακοποίησης αναφέρονται τα υποτιμητικά σχόλια και οι χαρακτηρισμοί, ο έντονος έλεγχος για τις προσωπικές επιλογές του/της συντρόφου, η καταπίεση. Στις τελευταίες θέσεις της συνολικής κατάταξης των χωρών βρίσκονται η Πορτογαλία και η Σουηδία.
ΕΥΡΗΜΑ-ΕΚΠΛΗΞΗ
Ανδρες τα περισσότερα θύματα!
Εντυπωσιακά αποτελέσματα που αιφνιδίασαν τους ειδικούς προέκυψαν από την έρευνα DOVE ως προς το φύλο των θυμάτων. Οπως εξηγεί ο κ. Γεράκης, για πρώτη φορά αποφασίστηκε να μετρηθούν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας που υφίστανται οι άνδρες και τα αποτελέσματα ήταν μη αναμενόμενα. Η ενδοοικογενειακή βία, όπως φαίνεται, αφορά σημαντικά και το... ισχυρό φύλο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη χώρα μας -όπως επίσης στην Ουγγαρία, στο Βέλγιο και στην Ισπανία- τα θύματα της ψυχολογικής κακοποίησης είναι στην πλειονότητά τους άνδρες. Το γεγονός αυτό εξηγείται από τους ειδικούς και στο πλαίσιο της κρίσης. Η ανεργία των ανδρών, η οποία «ακυρώνει» τον παραδοσιακό τους ρόλο εντός της οικογένειας, συνεπάγεται υποτιμητικά σχόλια -άχρηστος, ανίκανος- και επιθέσεις ή εκβιασμούς με ψυχολογικό υπόβαθρο. Περισσότεροι άνδρες φαίνεται ότι είναι και τα θύματα της σωματικής επίθεσης στην Ελλάδα (31,7%), ενώ στη Γερμανία οι άνδρες που υφίστανται σεξουαλική βία είναι περισσότεροι από τις γυναίκες.
ΤΟ 2010
Το προφίλ της έρευνας
Η έρευνα υλοποιήθηκε τους τελευταίους μήνες του 2010 και το δείγμα που χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα ήταν 548 άτομα και των δύο φύλων ηλικίας 18 έως 64 ετών. Στο συνολικό δείγμα συμμετείχαν 3.863 άτομα, κάτοικοι αστικών περιοχών. Στην Ελλάδα οι συμμετέχοντες διέμεναν στο λεκανοπέδιο της Αττικής.
Κατερίνα Ροββά http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63565846



Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012