Το γράμμα του πατέρα:
Πολυαγαπημένα μου παιδιά, πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια μακριά σας, μακριά από την ανάσα σας, από την καθημερινότητά σας, από το μοίρασμα των προβληματισμών σας, από το στήριγμα και την παρουσία σας. Ποτέ δεν σας κάκισα, ακόμα και όταν σας έφερναν στα δικαστήρια για να πείτε ότι προτιμάτε τη μαμά ενώ η καρδούλα σας έλεγε το αντίθετο, ακόμα και όταν σας ρομποτοποίησαν και πολτοποίησαν τα συναισθήματά σας, ακόμα και όταν ισοπέδωσαν τον πολύ σημαντικό ρόλο που παίζω στη ζωή σας. Η επιστήμη λέει ότι αποκτήσατε το 'Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης' αλλά ούτε οι φίλοι, οι γνωστοί, οι δάσκαλοι και οι δικαστές δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει. Δεν καταλαβαίνουν ότι αποκτήσατε πρόβλημα για όλη τη ζωή σας, ότι σας προξένησαν το μεγαλύτερο, απάνθρωπο και στυγνό έγκλημα ενώ θα έπρεπε να σας προστατεύσουν και να δεχθούν τις δεκάδες μαρτυρίες, τα δεκάδες έγγραφα, τις εκατοντάδες καταθέσεις και μελέτες ώστε να προστατευτείτε, ώστε να μη σας κόψουν το νήμα που σας έδενε με το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο, αυτόν που σας μεγάλωσε με θυσίες, με όνειρα για το μέλλον σας, με αφοσίωση, με θυσίες τόσο στην επαγγελματική του ζωή όσο και στην κοινωνική και οικονομική. Ηθελαν απλώς να σας καταστρέψουν, να ζείτε μίζερα, να αποκτήσετε προβλήματα. Ηθελαν να με κάνουν να υποκύψω σε εκβιασμούς και δεν αποσκοπούσαν στο υπέρτατο συμφέρον σας αλλά μόνο στη δικαίωση μιας 'κακιάς' μάνας.
Πίστεψαν οτι το χρήμα είναι υπέρτερο αγαθό από την ψυχική ισορροπία, από την μάθηση, από τον πολιτισμό που θα σας έδινα. Πίστεψαν οτι με τους 'νόμους' θα σας πάρουν από κοντά μου. Οτι θα βουλιάξουν τη δύναμη της ψυχής μου. Πίστεψαν οτι θα 'κερδίσουν' εξαφανίζοντάς με, οτι θα σκοτώσουν την αγάπη μου προς εσάς, βάζοντας στο στόμα σας λόγια που δεν πιστεύετε, πράγματα που φαντάστηκαν οτι έγιναν προβάλλοντας προφανώς τον κακό εαυτό τους από κομπλεξικές δικαστίνες και εισαγγελείς, προφανώς από άγνοια αλλά και από κακία, από μιζέρια, από ανύπαρκτες υποθέσεις και κακόπιστες ψευδομαρτυρίες, από κακή εφαρμογή των νόμων, από εκμετάλλευση της ανυπαρξίας του κράτους, των υπηρεσιών του και της κακής ψυχική υγείας της μάνας σας, από ανώμαλες διαθέσεις του δικηγόρου, από απατεώνες που εκμεταλλεύθηκαν το προβληματικό 'σύστημα' και σας κατέστρεψαν.
Μου λέγατε ότι πριν λύσω τα προβλήματα των άλλων θα πρέπει να λύσω το δικό μας και βλέπατε την αδικία, σφαδάζατε όταν σας άφηνα από την αγκαλιά μου έστω και για λίγο. Ζήλεψαν την καταπληκτική μας σχέση και απέραντη αγάπη που σας έδινα. Πολυαγαπημένα μου παιδιά, ποτέ δεν σας εγκαταλείψω, ποτέ δεν θα σας ξεχάσω, ποτέ δεν θα αφήσω κανένα να μιλά για εσάς ακόμα και εάν περάσουν από το πτώμα μου, ακόμα και στην ύστατη στιγμή μου. Ο μπαμπάς είναι εδώ, όταν θα τον χρειαστείτε. Ο μπαμπάς δεν σας ξεχνά και μη πιστεύετε κανένα παρά μόνο τη καρδιά σας. Ο μπαμπάς σας αγαπά και σας περιμένει.
